1924-2024. 100 Χρόνια Σάρτη
Αποκαλυπτήρια Μνημείου - Αναπαράσταση του ερχομού των Αφησιανών προσφύγων
Ευχαριστούμε πολύ σε αλφαβητική σειρά τους καπετάνιους μας:
Λουκάκη Τάκη, Παπαζαχαρία Πέτρο, Τσελεπή Ανέστη και Ταξιφώτη Δημήτρη
Τους ηθοποιούς μας Αλμπάνη Αμαλία, Αντώνιου Μαρία, Βάντση Μαρία, Λουκάκη Ευδοξία, Μητσοκόπη Βασιλική, Μητσοκόπη Χρυσούλα, Μουστάκη Ευτυχία, Παπαζαχαρίας Βασίλειος,
Παπαζαχαρίας Δημήτριος, Παπαζαχαρία Ελένη, Παπαχρήστου Ιωάννης, Τζαβέλλας Ιωάννης,
Τσαμούρης Αθανάσιος, Φειδάκης Αριστοτέλης, Χατζηφωτάκη Θεοφανεία και Χατζηφωτάκη Κυριακή , στο σύνολο τους απόγονοι προσφύγων, που μας συγκλόνισαν ως πρόσφυγες και όλους τους εθελοντές μας.
Το ιστορικό που αναγνώστηκε από τον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικόλαο Πετσάβα κατά την αναπαράσταση.
«Οι Αφησιανοί έμειναν τελευταίοι, έπρεπε όμως να φύγουν και αυτοί.. Έρχεται ένα καράβι να τους παραλάβει, το όνομα του Κωνσταντινούπολις, φεύγουν 1.200 ψυχές με προορισμό την Θεσσαλονίκη, 220 σπίτια έκλεισαν, 220 καντηλάκια έσβησαν για πάντα.. Στο δρόμο για την Θεσσαλονίκη περνάνε από το Άγιον Όρος, κάνουν το σταυρό τους, κοιτάνε προς τις ακτές της Σάρτης χωρίς να ξέρουν.
Έψαχναν συνεχώς, όμως καμία παραλία δεν ήταν ικανή να τους φιλοξενήσει.. Τίποτα δεν θύμιζε το χωριό τους. Ξαφνικά έμαθαν ότι οι Μαρμαρινοί έφυγαν για Χαλκιδική... Τότε είπαν εκεί θα πάμε και εμείς, έφυγαν να αναζητήσουν κι αυτοί ένα τόπο, η Επιτροπή ήρθε εδώ για να ελέγξει. Είπαν: "Μα πόσο ίδια είναι αυτή η παραλία με το χωριό μας;"
Πρόσφυγες παντού, η Χαλκιδική αρχίζει να γεμίζει, πρέπει να πάμε γρήγορα πριν προλάβουνε άλλοι. Κι έτσι τον Δεκέμβρη του 1924 όπως - όπως μπήκαν στο πλοίο να έρθουν σε αυτό το τόπο.
Ήταν παραμονή Χριστουγέννων του 1924 όπου οι απόγονοι μας έφτασαν σε αυτόν το τόπο μέσα στο κρύο.. Έναν τόπο ευλογημένο καθώς έμοιαζε με την πατρίδα τους. Ένα τόπο ακριβώς απέναντι από το περιβόλι της Παναγίας. Τι ευλογία;!
Στην αρχή, στα γρήγορα ήρθανε για να προλάβουν μόνο 120 ψυχές. Λίγο αργότερα θα έρθουν και οι υπόλοιποι.
Μαζί τους και ο παπά-Θανάσης, οι Επίτροποι του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου και Αγίας Παρασκευής ήταν υποχρεωμένοι μετά την τελευταία Θεία Λειτουργία να βάλουν τα Εικονίσματα μέσα σε ένα μπαούλο για να τα πάρουν κι αυτά. Μαζί τους είχαν και την Παναγία Ελεούσα όπου σήμερα φυλάσσετε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Σάρτης.»
Μετά από 100 χρόνια τιμούμε την μνήμη τους με ένα Μνημείο καθώς γράψαμε τη δική μας ιστορία, ένα Μνημείο ξεχωριστό από όλα τα υπόλοιπα.
« Πάνω σε έναν νοητό Σταυρό που δημιουργείται από τους διαδρόμους σημειώνουμε το σημείο όπου αποβιβάστηκαν οι Αφησιανοί πρόσφυγες.. Και εδώ πάνω ξετυλίγεται το κουβάρι της Ιστορίας τους.
Στα αριστερά στην είσοδο μια Άγκυρα γιατί εδώ ήταν το τελευταίο τους λιμάνι, στα δεξιά μια Ελιά γιατί εδώ αποφάσισαν να βγάλουν ρίζες και να πετάξουν τα κλαδιά τους. Ολόγυρα στο μνημείο 120 λευκές τριανταφυλλιές, μια για κάθε οικογένεια, για κάθε οικογένεια που έβγαλε ρίζες και άνθισε σε αυτό τον τόπο. Στο κέντρο συμπυκνωμένη όλη η Ιστορία μας πάνω στα κλειστά βιβλία που συμβολίζουν μια Ιστορία χιλιάδων χρόνων που κουβάλησαν μαζί τους, ένα ανοιχτό βιβλίο που μαρτυρούν όλη την Ιστορία του τόπου μέσα από μαρτυρίες των προσφύγων προγόνων μας. Ακριβώς από πίσω όλα τα επίθετα των οικογενειών που δημιούργησαν την Σάρτη και καταλήγοντας προς τη θάλασσα, το σημείο που πρέπει να σταθούμε, να κλείσουμε τα μάτια μας, να τους δούμε να έρχονται, να αισθανθούμε το πόνο τους και τις ελπίδες τους, να τους ευχαριστήσουμε και να αναλογιστούμε πόσο Ευλογημένοι είμαστε! »
100 χρόνια Σάρτη
40 χρόνια Πολιτιστικός Σύλλογος Σάρτης "Η Αφησιά"
www.afisia.gr
Негізгі бет 100 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΡΤΗ 1924~2024
No video
Пікірлер: 11