"കൃഷ്ണകൃപാസാഗരം" ഭഗവദ്ഗീത ഓൺലൈൻ (zoom) ക്ലാസ് 74 ആം ദിവസം,
18/02/22 വെള്ളി ആഴ്ച.
അദ്ധ്യായം 10
വിഭൂതിയോഗം
******
ശ്ലോകം 15
സ്വയമേവാത്മനാത്മാനം
വേത്ഥ ത്വം പുരുഷോത്തമ!
ഭൂതഭാവന! ഭൂതേശ!
ദേവദേവ ജഗത്പതേ!
സ്വയമേവ = തനിയെത്തന്നെ
ആത്മനാ = അങ്ങയാൽ (അവനവനാല്)
ആത്മാനം = അങ്ങയെ (അവനവനെ തന്നെ)
വേത്ഥ = അറിയുന്നു
ത്വം = അങ്ങ്
പുരുഷോത്തമ = അല്ലയോ ഭഗവാനെ
ഭൂതഭാവന = ഭൂതങ്ങളുടെ ആദികാരണമേ
ഭൂതേശ = ഭൂതനായക
ദേവദേവ = ദേവന്മാർക്കും ദേവനായുള്ളവനെ
ജഗത്പതേ = സകലലോകങ്ങളെയും പരിപാലിക്കുന്നവനെ (ജഗദീശ്വര)
അല്ലയോ ഭഗവാനെ, പുരുഷോത്തമാ, എല്ലാ ഭൂതങ്ങളുടെയും(ഉണ്ടായി നിലനിന്നു ഇല്ലാതാവുന്ന പ്രപഞ്ച വസ്തുക്കള്) ആദികാരണവും ഭൂതങ്ങളുടെ ഈശ്വരനും സകല ദേവന്മാര്ക്കും ദേവനായുള്ളവനും സകലലോകങ്ങളെയും പരിപാലിക്കുന്നവനുമായ അങ്ങ് അങ്ങയാല് അങ്ങയേതന്നെ തന്നെത്താന്(സ്വയം) അറിയുന്നു.
ശ്ലോകം 16
വക്തുമര്ഹസ്യശേഷേണ
ദിവ്യാ ഹ്യാത്മവിഭൂതയഃ
യാഭിര്വിഭൂതിഭിര്ലോകാൻ
ഇമാംസ്ത്വം വ്യാപ്യ തിഷ്ഠതി
വക്തും = പറയുവാൻ
അർഹസി = അർഹനാണ്
ആശേഷേണം = മുഴുവനും
ദിവ്യാഃ = ദിവ്യങ്ങളായ
ഹി = നിശ്ചയമായും
ആത്മവിഭൂതയാഃ = ആത്മാവിഭൂതികൾ
യാഭിഃ = എന്തൊക്കെ
വിഭൂതിഭിഃ = വിഭൂതികളാൽ
ലോകാൻ = ലോകങ്ങളെയല്ലാം
ഇമാൻ = ഈ
ത്വം = അങ്ങ്
വ്യാപ്യ = വ്യാപിച്ച്
തിഷ്ഠതി = സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നുവോ
എന്തൊക്ക വിഭൂതികളാല് അങ്ങ് ഈ ലോകത്ത് വ്യാപിച്ചു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നുവോ, തീര്ച്ചയായും ദിവ്യങ്ങളായ ആ ആത്മ വിഭൂതികള് ഒന്നൊഴിയാതെ പറഞ്ഞു തരാന് അങ്ങ് അര്ഹനാണ്.
ശ്ലോകം 17
കഥം വിദ്യാമഹം യോഗിൻ
ത്വാം സദാ പരിചിന്തയന്
കേഷു കേഷു ച ഭാവേഷു
ചിന്ത്യോസി ഭഗവന്മയാ
കഥം = ഏതുവിധത്തില് ആണ്
വിദ്യാം = അറിയുന്നത്
അഹം = ഞാൻ
യോഗിൻ = അല്ലയോ യോഗേശ്വര
ത്വാം = അങ്ങയെ
സദാ = എല്ലായ്പോഴും
പരിചിന്തയന് = ധ്യാനിക്കുന്നവനായി
കേഷു കേഷു = ഏതേതു
ച ഭാവേഷു = ഭാവങ്ങളിലാണ്
ചിന്ത്യഃ അസി = അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കപ്പെടേണ്ടത്
ഭഗവൻ = ഭഗവാനേ
മയാ = ഞാൻ (എന്നാൽ)
അല്ലയോ യോഗേശ്വരനായ ഭഗവാനെ, നിരന്തരം ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന് ഏതു വിധത്തില് ആണ് അങ്ങയെ അറിയേണ്ടത്? ഏതേതു ഭാവങ്ങളില് ആണ് ഭഗവാനെ, എന്നാല് അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കപ്പെടെണ്ടത് എന്ന് പറഞ്ഞു തന്നാലും.
ശ്ലോകം 18
വിസ്തരേണാത്മനോ യോഗം
വിഭൂതിം ച ജനാർദ്ദനാ!
ഭൂയഃ കഥയ തൃപ്തിര്ഹി
ശൃണ്വതോ നാസ്തി മേമൃതം
വിസ്തരേണാ = വിസ്തരിച്ച്
ആത്മനാഃ = അങ്ങയുടെ (പരമാത്മാവിന്റെ)
യോഗം = യോഗവും
വിഭൂതീം ച = വിഭൂതിയും
ജനാർദ്ദന = ഹേ കൃഷ്ണാ
ഭൂയഃ = ഇനിയും
കഥയ = പറഞ്ഞാലും
തൃപ്തിഃ = തൃപ്തി
ഹി = എന്തെന്നാൽ
ശൃണ്വത = കേൾക്കുന്ന
ന അസ്തി = ഉണ്ടാകുന്നില്ല
മേ = എനിക്ക്
അമൃതം = അമൃതവാണികൾ
ഹേ കൃഷ്ണാ! അങ്ങയുടെ യോഗത്തേയും വിഭൂതിയെയും (ഐശ്വര്യത്തേയും) വീണ്ടും സവിസ്തരം പറഞ്ഞാലും. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അങ്ങയുടെ അമൃതസമമായ വാക്കുകള് എത്ര കേട്ടിട്ടും ഇനിയും എനിക്കു തൃപ്തി ഉണ്ടാകുന്നില്ല.
ശ്ലോകം 19
ശ്രീഭഗവാനുവാച:-
ഹന്ത തേ കഥയിഷ്യാമി
ദിവ്യാ ഹ്യാത്മവിഭൂതയഃ
പ്രാധാന്യതഃ കുരുശ്രേഷ്ഠ
നാസ്ത്യന്തോ വിസ്തരസ്യ മേ
ഹന്ത = (ആശ്ചര്യത്തെ കാണിക്കുന്നു)
തേ = നിനക്ക്
കഥയിഷ്യാമി = ഞാൻ പറഞ്ഞുതരാം
ദിവ്യാഃ = ദിവ്യങ്ങളായ
ആത്മവിഭൂതയാഃ = എന്റെ വിഭൂതികളെ
പ്രാധാന്യതഃ = പ്രാധാന്യം അനുസരിച്ച്
കുരുശ്രേഷ്ഠ = കുരുവംശമുഖ്യനായ അർജ്ജുനാ
അന്തഃ ന ആസ്തി = അവസാനമില്ല
വിസ്തരസ്യ = വിസ്താരത്തിന്
ഹി = എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ
മേ = എന്റെ
ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു: അര്ജ്ജുനാ! എന്റെ ദിവ്യങ്ങളായ ഐശ്വര്യങ്ങളില് പ്രധാനമായിട്ടുള്ളവയെ നിന്നോടു പറയാം. അവ വിശദീകരിക്കുകയാണെങ്കില് അതിന് ഒരന്തവുമുണ്ടാവില്ല.
ശ്ലോകം 20
അഹമാത്മാ ഗുഡാകേശ
സര്വ്വഭൂതാശയസ്ഥിതഃ
അഹമാദിശ്ച മധ്യം ച
ഭൂതാനാമന്ത ഏവ ച
അഹം =ഞാനാകുന്നു
ആത്മാ = ആത്മാവ്
ഗുഡാകേശ = നിദ്രയെ ജയിച്ച അർജ്ജുനാ
സർവ്വ = സകല
ഭൂതാശയ = പ്രാണികളുടെയും ഉള്ളിൽ
സ്ഥിതഃ = ഇരിക്കുന്ന
അഹം = ഞാൻ
ആദിഃ ച = ആദിയും
മധ്യം ച = മധ്യവും
ഭൂതാനാം = പ്രാണികളുടെ
അന്തഃ ച = അന്തവും
ഏവ = തന്നെയാകുന്നു
ഹേ ഗുഡാകേശാ, നിദ്രയെ അല്ലെങ്കില് അന്ധകാരത്തെ ജയിച്ച അര്ജ്ജുനാ, ഞാന് എല്ലാ ഭൂതങ്ങളുടെയും ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന ആത്മാവാണ്. സര്വചരാചരങ്ങളുടെയും തുടക്കവും മദ്ധ്യവും അവസാനവും ഞാനാണ്.
ശ്ലോകം 21
ആദിത്യാനാമഹം വിഷ്ണു:
ജ്യോതിഷാം രവിരംശുമാന്
മരീചിര്മരുതാമസ്മി
നക്ഷത്രാണാമഹം ശശീ
ആദിത്യാനാം = ആദിത്യന്മാരിൽ
അഹം = ഞാൻ
വിഷ്ണുഃ = വിഷ്ണുവാകുന്നു.
ജ്യോതിഷാം. = ജ്യോതിര് രൂപമുള്ളവയില്, പ്രകാശമുള്ളവയിൽ.
രവിഃ = സൂര്യനാകുന്നു.
അംശുമാൻ = രശ്മികളോടുകുടിയ
മരീചിഃ. = മരീചി
മരുതാം = മരുത്തുകളിൽ
അസ്മി. = ഞാനാകുന്നു.
നക്ഷത്രാണാം. = നക്ഷത്രങ്ങളിൽ, രാത്രി പ്രകാശിക്കുന്നവയില്
ശശീ = ചന്ദ്രനും
അഹം = ഞാൻ
ആദിത്യന്മാരില് ഞാന് വിഷ്ണുവാകുന്നു. ജ്യോതിര് ഗോളങ്ങളില് രശ്മികളോടു കൂടിയ രവി അഥവാ സൂര്യന് ഞാന് ആകുന്നു. മരുത്തുക്കളില് മരീചി ഞാനാകുന്നു. നക്ഷത്രങ്ങളില് (രാത്രികാലത്ത് പ്രകാശിക്കുന്നവയില്) ഞാന് ചന്ദ്രനും ആവുന്നു.
അനിത പ്രേംകുമാര്
“കൃഷ്ണകൃപാസാഗരം”
Негізгі бет #74 Bhagavad Gita Chapter 10 Shlokam 15-21 Malayalam - Krishnakripaasagaram
Пікірлер: 3