1953 yılında Harput’ta dünyaya gelen Ahmet Tevfik OZAN ilk, orta ve lise öğrenimini Elazığ’da tamamladı. 1971 yılında Hacettepe Üniversitesi’nde başladığı tıp öğrenimini Erzurum ve Kayseri’de tamamlayarak 1986 yılında tıp doktoru oldu. 1974 yılında Öğrenci Derneği Başkanı iken öğrenci olayları ve basın davaları nedeniyle tutuklandı. Ankara, Kırşehir ve Niğde cezaevlerinde tutuklu kalarak 1978 yılında serbest bırakıldı. 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra tutuklandı, 1981 yılında Mamak Askeri Cezaevinde kısa bir süre tutuklu kaldı.
Balıkesir İl Sağlık Müdürlüğünde göreve başladı, askerliğinden sonra 1990 yılında Kayseri İl Sağlık Müdür Yardımcılığı görevine (1990-93) atandı.
Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsünde yüksek lisans yaptı. Serbest hekim olarak çalıştı. Çalışmalarını Fırat Üniversitesinde yardımcı doçent olarak sürdürdü. 1995 yılından itibaren doçent unvanıyla Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesinde öğretim üyesi ve Deontoloji Anabilim Dalı Başkanı olarak görev yaptı.
Ahmet Tevfik Ozan, 15 Ocak 2021 günü Elazığ’da vefat etti. Türkiye Yazarlar Birliği, İLESAM ve GESAM üyesiydi.
Ahmet Tevfik Ozan, şiire lise yıllarında başladı. 1971'de başlayan yazın yaşamı, şiir, düzyazı, makale, karikatürle çeşitli dergi ve gazetelere yansıdı. "Türk Edebiyatı, Töre, Doğuş, Boğaziçi, Devlet, Divan, Yağmur, Erciyes, Kültür ve Sanat, Yeni Düşünce, Konevi, Erguvan, Hedef, Gözyaşı, Mina, Hasret, Çağrı, Nizam-ı Alem, Ana, Gergef, Ülküm, Bozkurt, Liseli Genç" gibi çeşitli dergilerde üç yüzü aşkın şiiri yayınlandı. Yazarlar Birliği ve İLESAM’ın kayıtlı üyesidir. Halk şiirinin söyleyiş güzelliği içinde “sevda, aşk, hasret ve ölüm” gibi temaları işleyen şairin şiirlerinde vatan ve Allah sevgisinin de öne çıktığını görüyoruz.
Sırlar Çiçeği
Açsam gözlerimi: ben içindeyim..
Kapatsam gözümü: Dünya içimde!
Bu sır, kahredecek garip başımı
Her şey, bir şey amma başka biçimde! ...
‘‘Lâ İlahe İlla’llah’’ tır canımda
Kanımda dolaşan sırlar çiçeği! ..
Çiçekler mi aşık etmiş kendine
Yaprak yaprak aşk arayan böceği? ! ...
‘‘Şehidimsin, bayrağımsın, yüceler
Yücesi yerlerde bir deli rüzgar..
Delerse yüreği, delsin kurşunlar..
Kurşunları, kurşunlayan eller var! ...
Açsam gözlerimi: ben içindeyim..
Kapatsam gözümü: Dünya içimde!
Bu sır, kahredecek garip başımı
Her şey, bir şey amma başka biçimde! ...
GÖRMEDİLER BİLMEZLER
Onlar kan görmediler, bilmezler gökyüzünü
Yağmur yağmur yıkayan Allah’ın Rahmeti’ni!
Ve gönlü secdelerde, alnı bayraklar kadar
Yücelerde çırpınan Yurdum’un kıymetini!...
Ey, şu garip Yurdum’un, ey garip insanları!
Bir yanda, oluk oluk toprağa akan kanlar!
Bir yanda kahbe kahbe o kanlara basanlar!
Ve kahbeler rahmet, o kanları satanlar (!)..
‘‘Uzak dağ köyünde, bir kerpiç evde
Bir ana, bir bacı gardaş mı kaldı!?
Ölüm, şu dünyada rahmet kapısı,
Lakin kalanların ömrü kısaldı!...
Onlar kan görmediler, bilmezler gökyüzünü
Yağmur yağmur yıkayan Allah’ın Rahmeti’ni!
Ve gönlü secdelerde, alnı bayraklar kadar
Yücelerde çırpınan Yurdum’un kıymetini!...
Негізгі бет Ahmet Tevfik Ozan
Пікірлер