*Smut Yok* *Oppacı değilim* *Kurgu bana aittir (ç)alıntı söz konusu değildir* *Gerçekliklerle ilişmez* *•Jeon Jungkook•* *•Jeon Soon•* *•Hikaye🐍🍷•* Kanepenin bir köşesine oturmuş nerdeyse tırnaklarımı kemirirken Jungkook'un eve gelmesini bekliyordum. Her gün dahada geç eve gelmeye başlamıştı bu aralar bir birimizi sadece sabahları görüyorduk.. onlar ise çok kısa sürüyordu Jungkook beni işime bırakıp kendi işine gidiyordu. Onunla vakit geçirmeyeli çok olmuştu bu sefer onunla vakit geçirebilmek için uyumamış onu bekliyordum birazda olsa onunla vakit geçirebilmeyi umuyordum en azından. Onu çok seviyordum ve hiç bir zaman bu gecikmelerinin ardında sebepler aramıyordum ona güveniyordum fakat neden benden bu aralar uzak durduğunu anlamıyordum.. Evet benden uzaktı Jungkook, aramıza sanki mesafe girmişti konuşmak istiyordum bunları çözmek istiyordum ama asla fırsat vermiyordu. Ne olmuştu bize anlamamıştım beni günde bir defa arar olmuştu onların hepside 'Eve bugün geç geliceğim Soon' oluyordu yada şuydu 'Eve bugün dahada geç geleceğim Soon' çok ironik ama hepsi gerçek sanki 2 senelik kocamla değilde uzak bir tanıdığımla konuşuyordum Eskiden böylemiydik? Elbette hayır!! Böyle değildik biz..değildik! Bunları düşünürken gözlerimin dolduğunu hissetim bacaklarımı kendime çekerek bacaklarıma sarıldım ve burnumu çektim. "Tanrım..gelsin artık eve.." cidden onu çok özlemiştim ve gerçekten sarılmaya ihtiyacım vardı.. Kapının açılmasıyla irkildim tam ayağı kalkıcaktımki, *_Buraya gelmesini bekle_* dedi iç sesim olduğum yerde kalmaya devam ettim ve Jungkookun içeri girmesini bekledim. Kısa bir süre sonra salonun ışıkları açıldı Gözlerimi kıstım Jungkook"Soon? Napıyorsun gecenin bu vakti bu karanlıkta?" O kadar dalmıştım ki salonun ışıklarını yakmayı unutmuştum..salonu sadece aydınlatan dışardaki sokak lambalarının loş ışıklarıydı "Neden bu kadar geç geldin?" Tek kaşını kaldırdı Jungkook"Soruya soruylamı karşılık veriyorsun?" Onun bu cevabına bu sefer ben tek kaşımı kaldırdım fakat cevap vermedim. İç çekti. Kolundaki ceketini askılığa astı ve iş çantasınıda kenara bıraktı bana doğru gelirken gömleğinin kollarını ilikledi. Jungkook"Senin sorunun cevabı belli görmüş olduğun gibi işten geliyorum bayan Jeon" Dedi ve kanepeye oturdu. "Jungkook..bu kadar geç gelmek zorundamısın?" Gözlerini kapattı Jungkook"Sorunun ne Soon? Her zaman bu vakitlerde geliyorum neden şikayet ediyorsun?" Jungkook'a doğru döndüm ve dolan gözlerimle "Benim sorunum falan yok kook! Haklı olarak kocamın neden artık işlerinin bu saatlere kadar kaldığını merak ediyorum! Patron sen değilmisin neden bu saate kadar kalıyorsun?!" Tekrar iç çekti ve nihayetinde gözlerini açtı. Jungkook"Patron olabilirim ama şirketimiz için şuan çok çalışmam gerekiyor! Anladınmı?!" Dolu gözlerimle başımı yan tarafa çevirdim ve burnumu çektim o kadar dolmuştum ki beni bu kadar zayıf bir şekilde görmesini istemiyordum. Bana biraz bakındıktan sonra Jungkook"Bugünlük bu konuşmayı başka sefere bırakalım. Aşırı yorgunum ve dinlenmeye ihtiyacım var" Diyerek kanepeden kalktı ve beni arkasında bırakarak odaya doğru ilerlemeye başladı. Anında ayağa kalktım "Bu gecikmelerinin ardında başka başka bir şeylerin olduğunu düşündürüyorsun!" Yerinde çivilendi adeta ve bana döndü. Jungkook"Ne? Ne düşündürüyormuşum?" "Artık bana karşı baya mesafelisin benimle ilgilenmiyorsun konuşmuyorsun pek! Beni sürekli ihmal eder oldun ve hergün eve dahada geç gelir oldun Jeon! Ve ben bunların ardında..beni.." Devamını getirmedim ve sustum. Jungkook"Evet? Seni?" Dedi kaşlarını çatarak. Gözlerimi kaçırdım. Hızla karşıma geldi. Jungkook"Seni? Seni ne Soon!!?" Yutkundum yinede devamını getirmedim Jungkook"Seni..Seni aldattığımı düşünüyorsun!" Cevap vermedim. Alayla güldü. Jungkook"Sahidenmi? bunu düşündün yani!" Kolumdan tuttu. *Diğer yoruma koşunn🐾*
@MBK_
4 ай бұрын
*Devamı 🐾* Jungkook"Bizim için gece gündüz demeden köpek gibi çalışıyorum!! Sen ben ve ilerideki çocuklarımız için gecemi gündüz ediyorum!! Bu kadar nankör olmak zorundamısın ha! Aynı zamanda düşüncesiz!" Yanındaki sephaya tekme atarak kolumu bırakıp salondan çıktı. Olduğum yerde çöktüm ve yüzümü kapatarak ağlamaya başladım *...* Kısa bir süre sonra kendimi toparlayıp odamıza gittim fakat odada kimse yoktu. Iç çekip odaya girip kapıyı kapattım bir büyük ihtimal misafir odasına uyumaya gitmişti. Kendimi yatağa attım her ne kadar ağlamamak için dirensemde göz yaşlarım usulca yuvasını terk ederek yanaklarımda aşağıya doğru süzülmeye başladı. Gözlerimi kapatıp kendimi karanlığın içine bıraktım. *Ertesi gün* Saat 7 ye doğru gelirken ben kalkmış duşumu almış hazırlanıyordum. Ufak bir kafe işletiyordum bugün her zamankinden daha erken açıcaktım kafemi, çünkü tek kafa dağıtabildiğim yer küçük mekanımdı. Son olarak telefonumu almış odamızdan çıkmıştım tam dış kapıya gidicektim ki aklıma Jungkook geldi misafir odasına doğru gidip kapı aralığından içeriye baktım. Ordaydı başını koymuş olduğu yastığa sarılmış yarı çıplak yatıyordu. Arkamı dönüp kapıya doğru gittim. Genelde her zaman Jungkook beni işime bırakırdı bu sabah kendi gitme kararı aldım. Botlarımı ayağıma geçirdikten sonra elimdeki alışveriş çantamla evden çıktım içine bir kaç malzememi koymuştum. *•Jungkook'dan* Kapı açınıp kapanma sesiyle gözlerimi araladım. Komidinin üzerindeki saate baktım yediyi on geçiyordu. Yataktan doğrulup gözlerimi ovaladım aniden aklıma dün olanlar geldi, bedenimi yoğun öfke sardı "Nasıl böyle düşünür nasıl!?" Geçmişin parçaları aklıma geldi. Zamanında herşeyiyle sahiplendiğim eski karımı kardeşimle basmıştım o günden beri bu seviyeye inan insanlardan öleyisiye nefret ediyordum. Fakat şuan Sevgili eşim Soon beni bu seviyedeki insanlarla bir tutmuştu! Yumruğumu sıkıp yataktan kalkıp banyoya gittim. Hızla işlerimi bitirip hazırlanıp odadan çıktım. Evde hiç ses seda yoktu genelde Soon'un sesi mutlaka çıkardı. Aklıma bu sabah duyduğum kapı kapanma sesi geldi. _Tabi ya unuttum! evden çıkan Soon olmalı._ Odasına gidip göz attığımda haklı olduğumu anladım. Bende ayakablarımı giyip evden çıkıp arabaya doğru gittim. *•Jeon Soon* Elimdeki çantayla kaldırımda iş yerime doğru gidiyordum. Bakışlarımı yere sabitlemiş ilerliyordum. Son derecede aklım doluydu. Başımı kaldırıp ileriye doğru bakmaya başladım temiz havayı içime çekip rahat olmaya çalıştım. Iş yerim yarım saatlik yoldu arabayla 10 dakikada varıyordum bu sefer yürümeyi tercih ettiğim için otobüse binmedim. Etrafa bakınmaya başladım sessiz bir yolda yürüyordum bu kafa dinlemem için aynı zamanda temiz hava almam için çok güzel bir şanstı. Aniden bir araba hızla yanımdan geçti "Aishh yavaş olsanıza-" Cümlemin devamını getiremeden arabanın plakası ve araba ile bunun kim olduğunu anladım. Eşim Jeon Jungkook Sırıttım. "Amacı ne bunun?" Kaşlarımı çatıp biraz arkasından bakındıktan sonra göz devirip yoluma devam ettim. Bir on dakika sonra işime varmıştım kafemin kapısını açıp içeri girdim ve eşyalarımı içeri bıraktım ardından kafe kapısının önüne gelerek *Kapalı* tabelasını *Açık* yaptım. Genelde tuttuğum çalışanım bunlarla ilgilenirdi bu sefer ben ilgileniyordum. Mutfağa gidip bir bez aldım ve masaları iyice silmeye başladım. Aniden içeri koşarak biri girdi. ?"Patron!!" Başımı kaldırdığımda bunun Woon olduğunu gördüm Yüzünde şaşkın bir ifade vardı Woon"Geç kaldığım için özür dilerim!! Bunlarla kesinlikle ben ilgileneceğim bırakın!!" Güldüm "Endişelenme sen geç gelmedin ben her zamankinden erken geldim!!" Yüzündeki ifade silindi rahatlamış gibiydi. "Pekala şimdi işinin başına geçebilirsin sabahçılar birazdan burda olur kahvelerle ilgilen sen." Elini tıpkı bir asker gibi şakağına getirip. Woon"Hemen patron!!" Dedi Güldüm tekrardan,oda karşılık verip beni orda bırakıp mutfağa doğru gitti. Kapının açılmasıyla yukardaki zil çaldı. Müşteriler gelmişti *Diğer Yorumaa🐾*
@MBK_
4 ай бұрын
*Devamı 2🐾* "Hoşgeldiniz" dedim tatlı bir tebessümle iki 18 li yaşlarda kızlar gelmişti gülümseyişime karşılık verip hoşbulduk diyerek masaya doğru geçtiler. Tezgahın üzerindeki not defterimi alıp yanlarına gittim. "Evet alayım lütfen siparişinizi" diyerek not tutmaya başladım İkiside orta şekerli kahve istemişlerdi notu Woon'a verip hazırlamasını bekledim Bugün her zamankinden daha kafa dağıtmak istediğim için getir götürü ben yapıcaktım Kahveler hazır olduktan sonra Woon bana verdi ona kafe içindeki çiçekleri sulamasını söylediğim için çiçek sulama aparatı ile onları sulamaya gitti. Kızlara doğru ilerlemeye başladım her ne konuşuyorlarsa çok koyu bir sohbetelerdi. Kız 1/Bu sabah hayranı olduğumuz Jeon Jungkook Busana iş gezisine gitmiş. Kız 2/İyide bunda ne varki? Normal gayet? "Buyrun kahveleriniz" diyerek gülümseyip onlara yaklaştığım sırada Kız 1/Kızım bu zaten normal ama anormal olan tarafı Jeon Jungkookun yanında çok samimi bir şekilde onun koluna adeta sülük gibi yapışan kadın görüntülenmiş üstelik ikisininde giydikleri üst baş aynı bunlar sevgili olabilirmi? Kız 2/Bunun karısı yokmuy- YANDIM! Şok içinde elimdeki kahveyi düşürdüm içindeki kahve müşterinin üstüne dökülmüşken fincan saniyeler içinde yere düşüp param parça oldu. Kulaklarımda çınlayan bir ses ve gözümün önünde bulanıklaşan etraf o an her ne olduysa tek hissetiğim şey yere yığıldığımda soğuk zeminle buluşan bedenim. Woon"PATRON!!" *☆Bir süre sonra* Woon"Efendim!" Yanaklarımın hafif tokatlanırken gözlerimi araladım. Woon"EFENDIM!! IYIMISINIZ! UYANDINIZ ŞÜKÜR!!" "Biraz daha bağırırsan tekrar o karanlığı tercih edicem.." Woon"HAYIR!!" Kız 1/Aishh sana bağırma diyor be adam! Kız/2 Bayan Jeon! Iyimisiniz? "Ne oldu bana?" Dedim sonunda gözlerimi tam açarak Kız 2/Bizim dediklerimizin üzerine galiba yere yığıldınız.. Kız 1/Gerçekten üzgünüz!! Sizin bayan Jeon olduğunuzu bilmiyorduk!! "Hayır hayır sorun değil ben sadece.." diyerek uzandırıldığım kanepeden doğrulmaya çalıştım. Woon"Lütfen kendinizi yormayın! Size bir şey olursa hem ablasız hemde işsiz kalıcağı-" Aniden Woon'un kafasına tanımadığım kızlardan biri vurdu. Kız 1/Hâlâ bu durumda kendi kıçını düşünüyorsun Aishh!! Siz erkekler!! Gülmeye başladım benimle beraber diğer kızın arkadaşıda gülmeye başladı. Kız 2/Bu arada ben Sana Dedi tatlı bir gülümsemeyle Ardından Woon'un kafasına vuran kız arkadaşını göstererek Sana"Buda Yeji" Yeji hafif gülümseme sundu. Kanepede oturur pozisyonuna geldim. Yeji"Bu arada yaşananlardan dolayı tekrardan üzgünüz kafanıza takmayın çünkü herşey göründüğü gibi olmayabiliyor bence biz olayı farklı anladık bunun ardında başka sebepler olabilir.." "Boşverin işimin başına geçmem gerek" Diyerek ayağı kalktım Hâlâ yaşadıklarımın şokundaydım *☆Saatler sonra* Yine bir köşeye geçip kafede dolu gözlerle Jungkook'un numarasını tuşladım Telefon yine uzun uzun çaldı ama kimse açmadı O kadar çaresiz hissediyordum ki..tüm gün boyu işleri yarım yamalak yapabilmiştim ne yaptığımı bende bilmiyordum hep elim ayağım bir birine dolanmıştı Neler olduğunu anlamakta güçlük çekiyordum..o haberde neydi öyle? Woon elindeki siparişi götüreceği sırada "Woon onu bana ver ben götürürüm.." Woon"Abla yani patron lütfen sen bugün eve git kafeyle ben ilgilenirim bugün dinlenip yarın daha iyi gel." Başımı yere eğip onaylayarak salladım Eşyalarımı toplayıp önlüğümü çıkararak kafeden çıktım *☆Bir süre sonra* Eve gelmiştim kapıyı açıp içeri girdim fakat ev kapkaranlıktı Işıkları açtım ev sessizdi. Gelmediğini anlayarak salona geçtim bir kez daha telefonu çaldırdım Uzun bir sessizlikten sonra telefon açıldı *Diğer Yorumaa🐾*
@MBK_
4 ай бұрын
*Devamı 3🐾* ~ 📞Jungkook"Alo?" 📞"Jungkook..JUNGKOOK NERDESIN SEN?!" 📞Jungkook"Ne diyorsun Soon? Iş yerindeyim başka nerde olucam?" 📞"SAF AYAĞINA YATMA KARARIMI ALDIN?" 📞Jungkook" SOON! BAGIRMA! Iş yerindeyim diyorum sana!? Neyden bahsediyorsun düzgünce anlat!!" Gözlerimden yaşlar süzüldü bilmiyormuş gibi yapıyordu! 📞"YA! salakmı zanediyorsun sen beni ha?! TIKSINIYORUM SENDEN LANET OLSUN !" 📞Jungkook"SOON-" *Arama Sonlandırıldı* ~ Telefonu suratına kapayıp duvara fırlattım Sinirle ellerimi saçlarıma geçirdim ve o an etrafımdaki tüm herşeyi sağa sola savurdum. *...* Odamın kapısının açılmasıyla tanıdık bir sesin kulaklarıma gelmesi bir oldu Jungkook"SOON! NE OLUYOR BURDA?" Odanın bir köşesinde dizlerimi kendime çekmiş zemini izliyordum. Hızla yanıma gelip diz çöktü Jungkook"Lanet olsun o telefon niye açılmıyor! Ve bu evin dağınıklığı ne!" Başımı sinirle kaldırıp öfke ve tiksintiyle Jungkooka baktım Jungkook cevap beklerken ona sert bir tokat attım. "GIT BURDAN!" başı yana yatmış bir şekilde öyle kalakalmıştı Elimle göğüsüne vurmaya başladım. "GIT! GIT!" Elimi tuttu ve başını çevirip bana baktı. Jungkook"Açıkla!..Bu tokadın sebebini AÇIKLA!" Sesi son derecede sert ve ürperticiydi. "TIKSINIYORUM SENDEN SENI SEVDIGIM ICIN KENDIMDENDE TIKSINIYORUM!" Sadece durdu ve bana baktı "ALDATMAM DIYORDUN AMA SEN TEK ALDATTIN BENI! BENI HEP KANDIRMIŞSIN! GEÇ GELMELERININ SEBEBI O KADINMIŞ HEP HER GECE GEÇ SAATLERE KADAR ONUNLA BERABER OLUP BANA ŞIRKETEYIM DİYORDUN! ALLAH CEZANI VERSIN!" Elinde tuttuğu telefonu fark edip elinden aldım ve sabahki haberi çıkartıp onun yüzüne fırlattım. Oturduğum yerden kalkıp kolumla göz yaşlarımı silerek odadan çıktım ve dış kapıya doğru gitmeye başladım Fakat o an Jungkook kolumdan tuttu ve Jungkook"Ben değilim o!" Dedi hızla Jungkook"Soon! Ben bugün iş gezisine gitmedim! Odamdan bugün hiç çıkmadım! Yalan bu haber!" Güldüm Jungkook"Komik değil! Tamamen hepsi bir kurgu bu haberin! Ve bunun kimin oyunu olduğunu gayet iyi biliyorum!" "Öylemi? Yani bu adam sen değilsin" Başını evet anlamında salladı "Çocukmu kandırıyorsun ya sen! Yüzün net görünmeyebilir ama bu adamla herşeyin aynı tamammı! Aynı kıyafetler var ve adamla fiziğin hepsi aynı!" Jungkook"Ya bak! Bir sürü düşman olduğum şirketler var tamammı bunların hepsi yakınlarımla aramı bozmak için ve gündemde çok konuşulmam için tamammı! Sana şuan bunun kimin yaptığını söyliyemem ama şunu bil bu ben değilim!" "Jungkook.." Endişe içinde gözlerimin içine bakarak diceğim şeyi bekliyordu. "Bir süreliğine bir birimizle muhatap dahi olmayalım artık sana karşı nasıl bir duygu hissettiğimi anlayana kadar bir birimiz için iki yabancı olalım sen zaten mesafeliydin ama yinede artık aramızda mesafe olsun. " Diyerek burnumu çekerek yerdeki kırık telefonumu aldım. Ardından odaya gidip kapıyı kapattım. *☆3 Gün Sonra* Olayın üzerinden 3 gün geçmişti Jungkook'a karşı ne hissettiğimi anlayana kadar hep uzak duruyordum ondan. 3 gün boyunca hiç birşey yapmamıştı onun o olmadığını ispatlicak hiç bir şey önüne getirmemişti. Ona karşı hissetiğim şey öfke kırgınlık ve özlemdi. Onunla eski zamanlarımızın özlemi vardı içimde.. Ona artık yeniden sım sıkı sarılmak istiyordum onunla yine çeşitli aktiviteler yapmak istiyordum. Ama bunlar artık belki sadece kurabiliceğim hayellerimdi. Şuan mutfakta kendime bir şeyler hazırlıyordum masaya bir kaç bir şey koyup yemeye başlicaktım o sırada mutfağa Jungkook girdi. Masaya kurduklarımın hepsini bir tabağa toplayıp mutfaktan çıktım. Evet bundan ibaretti Jungkookla ilişkimiz. Onunla aynı ortamda dahi durmaz direk giderdim. *•1 Hafta sonra* 1 haftadır işler benim için yoğun olmuştu çünkü kafem dahada ünlenmişti ve reklam iş birlikleri oluyordu Bunların hepsi işeten geç gelmeme sebep oluyordu Sabahları işe yürüyerek gider akşamları ise otobüsle gelir olmuştum Bu sefer Jungkook benden önce evde olurdu ondan sonra ben gelirdim. Bu arada Jungkookla ilişkimiz aynıydı bir birimizle konuşmuyorduk hep bir birimizden ayrı yatıp kalkıyorduk ayrı yiyip içiyorduk. *Diğer Yorumaa🐾*
@MBK_
4 ай бұрын
*Devamı 4🐾* Bu aralar cok durgun görünüyordu moralsizdi aynı zamanda.. Woon"Patron ben çıkıyorum" Woon'un sesiyle düşüncelerimden çıktım. "Ah tamam ama dur böylemi gidiceksin?" Kaşlarını çattı Woon"Böyle geldim böyle gidicem sorun ne patron?" "Yağmur yağıyor benim şemsiyemi al" Woon gülümseyerek Woon"Hayır saçmalamayın patron bu sefer siz ıslanı-" "Woon! Patronunun sözünden çıkma sen sadıksın bana ve daima benim isteklerimi yerine getirmek zorundasın!! Al diyorsam al durak hemen şurda benim, sen yürüyerek gelip gidiyorsun!!" Woon"Ayıp olucak" kaşlarımı çattım Woon"Teşekkür ederim efendim!!" Diyerek şemsiyeyi alıp hafif eğilip gitti. Iç çektim bende eşyalarımı toplayıp kafeden çıktım. Durağa doğru gittim otobüs yaklaşırken cüzdanımdaki kartı arıyordum. "Nerde bu kart?" Otobüs yanıma yaklaşıp kapıyı açarken ben hâlâ arıyordum Aniden durdum "Aishh!! Dün cüzdanıma evde koymayı unuttum!" Şöför"Bayan binicekmisiniz?" Hafif eğilerek. (Özür manasında) "Üzgünüm! binmekten vazgeçtim" dedim utangaç bir sesle Şöför iç çekerek kapılarını kapatıp gitti. Aniden onun arkasında hızla geçen araba çukurdaki tüm yağmur sularını üzerime sıçratıp durmadan gitti. "HEY!" Diye bağırdım. Ama boşaydı geriye sırıl sıklak kalmıştım "AĞLAMAK ISTIYORUM TANRIM!" Dedim isyan ederek. *"Sanırsam bu dünyada en iyi yapabildiğim şey ağlamak.."* ~ Nerdeyse 20 dakikadır şiddetli yağmurun altında eve doğru koşuyordum nefes kalmamıştı artık soluncak resmen. Olduğum yerde dizlerime doğru eğilip nefes almaya çalıştım. "H-Hadi ama 10 dakikalık yolun k-kaldı" Telefonumun şarjı bittiği için taksi çağırma gibi lüksümde yoktu Sadece eve doğru koşmak en iyi seçenekmiş gibi gelmişti aklıma o an.. Şuan kendime lanetler okuyordum. Tekrardan nefesimi düzene koyup eve doğru koşmaya devam ettim. Kısa süre sonra eve gelmiştim hızla kendimi eve atıp kanepeye uzandım hemen ordaki bataniyeyi alıp üzerime attım. Tir tir titriyordum. Ve aşırı nefes nefeseydim. Evde sadece ben varmışım gibi görünüyordu galiba henüz Jungkook gelmemişti. *•Jungkook'dan* Şirketeki işlerim sonunda bitmişti arabayla eve doğru gidiyordum Soon'un yeninden otobüsle eve geliceğini düşünerek bu sefer iş yerine uğramamıştım. Genelde uğruyormuydum? Evet. Soon'la kavgamızın ertesi sabahı her ne olursa olsun onu işe ben bırakıcaktım ama şirkete olan durumlar yüzünden gelen telefonla onu o yoldan alamadan şirkete gitmek zorunda kalmıştım Pek sorun etmemiştim o an çünkü iş yerine yaklaşmıştı ve yürüyerek gidebilirdi Soon sabahları kafeye varana kadar uzakta arabayla onu takip ediyordum. Eve dönüceği zaman eğer ondan erken çıkarsam uzakta otobüse binene kadar onu bekliyordum. Karşısına çıkmaya yüzüm yoktu sadece izliyordum. Olaya benimde açımdan bakılma zamanı gelmişti Ben asla Soon'u aldatmadım bunların hepsi benim üzerime kurulan bir oyundu kim nasılmı kurdu oyunu? Eski eşimle yatan kardeşim Jake planlamıştı bugüne kadar benim olan herşeyde gözü vardı evet eski eşimde bile..kendisi asla benim kadar başarılı olamamıştı bu hayata ve beni delice kıskanıyordu beni yıkmak istiyordu küçümsetmek istiyordu ve bunun için çok uğraşıyordu. Şimdi ise gözü mutlu evliliğimde ve şirketimizdeydi bir taşla iki kuş vurmak için şirkettin hisselerini gizli gizli bir şekilde sattı ve uzun zamandır geri alabilmek için gecemi gündüze karıştırarak çalıştım ve bu ugraşlarım yüzünden karımla zaman geçirmeye vakit bile bulamamıştım hepsi onun 2. planlarından biriydi. Eğer eve geç gitmeye başlarsam sevgili eşim Soon artık farklı düşünmeye başlicaktı. Evimize gizliden koyduğu ses cihazlarıyla olan bitenleri öğreniyordu Ve fırsat ayağına gelince anında kullandı kavganın ertesi sabahı bu sefer aracıma koyduğu kamera ile ne giydiğimi öğrenip tuttuğu oyuncuyu benim gibi yapıcaktı ve sahte fotoğraflarla gündemi sallicaktı. Aynende öyle oldu sahte fotoğraflarla gündeme düştüm ve hepsini Soon görüp yanlış anladı. Ve aramız açıldı Soon sonuna kadar haklıydı her konuda çünkü kardeşimin yaptığı plan çok zekiceydi ve Soon onu aldattığımı düşündü. Uzun zamandır bunları araştırıyordum ve sonunda elimdeki kanıtlarla Soon'nun karşısına çıkabilicektim. Jake şuan hapisteydi onunla daha sonra ilgilenicektim. Şuan benim için tek önemli olan şey evliliğimi kurtarmak. *Diğer yorumm🐾*
@MBK_
4 ай бұрын
*Devamı 5🐾* Bugüne kadar Soon'a sergilediğim soğuk ve uzak davranışlarımdanda özür dilicektim. istemeden stresimi yorgunluğumu herşeyimi ona ve ilişkimize yansıtmıştım. Şirketen bahsetmedim ona çünkü o çok çabuk üzülen ve strese giren biri herşeyi halletiğimde ona anlatıcaktım tüm olanları. Arabayla sonunda eve varmıştım. Çok şiddetli yağmur yağıyordu. Eve hızla girdim salonun ışıkları yanıktı. Ve biri kanepede üzerine bataniye atmış tir tir titriyordu Bu biri Soon dan başka kimse olamazdı! Hızla yanına gidip bataniyeyi çektim üzerinden. "SOON!!" hızla yanına çöktüm "İ-iyimisin bu halin ne!!" Fakat cevap vermedi gözleri kapalıydı Hızla çekmecedeki ateş ölçeri aldım ve ateşini ölçtüm. "39! KALK YANIYORSUN!" Hızla doğrulttum Elim ayağım bir birine dolanmıştı "SOON! GÖZLERINI AÇ GÜZELIM!!" Ne kadar dürtsemde cevap vermedi. Hızla kucağıma aldım ve evden bir çırpıda çıktım. "Sabret güzelim hastaneye gidicez!" Diyerek hemen yan koltuğuma bırakıp kemerini taktım ve hızla şöför koltuğuna oturdum. Ve arabayı çalıştırıp sürmeye başladım. Yolda giderken sürekli Soon'u kontrol ediyordum. Gözlerim son 1 haftada dolduğu gibi yeniden doldu Soon'un elini avuç içime alıp Elinin tersini öptüm. "Benim yüzümden affet!" Dedim arabayı daha hızlı ve dikkatli sürerken. ~ Hastaneye varmıştık hızla Soon'u kucağıma alıp hastaneye götürdüm sedye istedikten sonra Soon'u sedyeye uzandırıp ne olduğunu doktora anlattım. Her şey çok hızlı gelişti Soonu sedyeye bırakmam doktor ve hemşirelerin gelmesi ve Soon'u hızla götürmesi hepsi bir anda oldu.. Şuan bir köşede diz çökmüş kızaran gözlerimle doktorun odadan çıkmasını bekliyordum Ne olmuştu Soon'a durup duruken bilmiyordum Ellerimle kafama kafama vurmaya başladım "Kahretsin! Kahretsin!" O sırada odadan doktor çıktı Hemen ayağa kalktım ve yanına gittim "Ne Ne oldu Eşime?!" Doktor"Bilmiş olduğunuz gibi buraya gelirken sırıl sıklaktı yoğun soğuğa maruz kalmış bünyesi hasas olduğundan anında ateşi fırlamış şuan iyi sakin olun serum verdik. Kısa bir süreliğine görebilirsiniz." "Sağolun!" diyerek hızla odaya girdim. Soon hâlâ uyuyordu baş ucuna sandalye çekerek oturdum Gözlerim dolu dolu onu izlemeye başladım ve eğilip alnına buse kondurdum.. Ve şunu fark ettimki ben onu gerçekten çok özlemişim onu öpeyi ona sarılmayı.. Onu öpmemle beraber kıpırdamaya başladı Hızla elini tuttum. "Soon aç gözlerini güzelim.." dedim Yavaş yavaş gözlerini araladı ve etrafa bakınmaya başladı gözlerini tam açınca beni ve tutmuş olduğum elini gördü. Hızla elini elimden çekti. "Soon iyimisin??" Başını diğer tarafa çevirdi. "Soon artık kıralım bu duvarları sana herşeyi baştan sona anlatıcam bebeğim" Diyerek boğazımdaki düğüm ile herşeyi baştan sona anlatmaya başladım. "O adamı yarın karşına çıkarıcam benmişim gibi piyasaya sürülen adamı söz." Soon'un gözlerinden yaşlar süzüldü aniden hıçkırarak ağlamaya başladı onunla beraber bende göz yaşlarına boğuldum. Soon"Özür dilerim Jungkook" dedi hıçkırıklar içinde "Bende özür dilerim güzelim bende özür dilerim!" Diyerek sımsıkı sarıldım. Soon bana tüm olanları anlattı nasıl bu hale geldiğini o sahte haberi öğrendiğinde bayılışını herşeyini anlattı O gün ikimizde bir birimize herşeyi anlatmaya başladık yaşadıklarımızı işlerimiz hakkında olan herşeyi anlattık. *•Soon'dan* Jungkook"Bebeğim?" "Hmm??" Dedim Jungkookun göğüsünden başımı kaldırmadan bir birimize sıkıca sarılıyorduk ve karşımızda duran televziyonu izliyorduk aslında televziyon tamamen bahaneydi sadece onunla yakın olmak için duruyordum yanında Ne mi olmuştu? O gün hastanede herşeyi düzelttik ve o günün ertesi sabahı taburcu olup Jungkook'la eve geldik beraber güzel bir kahvaltı yaptık ve şuan dediğim gibi ikimiz televziyon karşısındaydık Jungkook"Yerin güzel galiba Hmm??" Dedi saçlarımı okşayarak "Haha evet" o sırada Jungkook'un telefonu çaldı açıp kulağına götürdü ve onay cümlelerinden sonra kapattı Jungkook"Hayatım benim gitmem gerek acil bir işim çıktı" "Ne işi ya o?" Sustu bir şey demedi başımı kaldırdım başımi kaldırmamla Jungkook'da kalktı Jungkook"Bir iş değil ya hemen gelicem şirketen çağırıyorlar" "Peki ama gecikme" dedim gülümseyerek Gülümsememe karşılık vererek *Son Yoruma koşunn🐾*
@derrrya
4 ай бұрын
Başını okuyunca şey geldi aklıma "kanepenin köşesinde sabahlıyorum" fldbfodhfpdnv
*Kanepenin köşesinde sabahlıyoruumm gel yarim geeelll deli seviyoruuumm QPSGWKSGKSPAGSAJWHĞ*
@HwaaY
4 ай бұрын
@@MBK_ VETE IDKSJSKSJDJ
@burakermek9710
4 ай бұрын
Şey diyomuşum 'smut yoksa çıkıyorum' şakamaka bebişim çok güzel olmuş😃
@MBK_
4 ай бұрын
*Haha teşekkür ederiimmm*
@evrem2189
4 ай бұрын
Aşırııı güzeldi çok etkilendimm ayrıca hikaye boyunca jungkooktan çok süphelendim sonda haklı çıktım sandım ama ters köşe oldum ama hâlâ şüpheliyim😅
@MBK_
4 ай бұрын
*Tamda istedigim buydu sizlere ters kose yaptirmak hehe😼 gorev basarili asker😎💗*
@MBK_
4 ай бұрын
*PAVSAKSHWKSHSK bence hâlâ Jungkook aldatio*
@evrem2189
4 ай бұрын
@@MBK_ Harikasınız komutanım😎👌🏻 ve evett kız hâlâ çakmadı bencede biz nasıl anladık amaa sjqohsqosygsv
@softquen-zz1dt
4 ай бұрын
bende BCCHKLSDBKHJ
@yoongi_xwq
4 ай бұрын
Ohh sonunda yeni kurgu ve mükemmel olmuşşşş
@MBK_
4 ай бұрын
*Teşekkür ederim askimm*
@yoongi_xwq
4 ай бұрын
@@MBK_ ♡♡
@floverssee
4 ай бұрын
Ve aslında ben rüya görüyorum 2 mart 2022 den beri
@MBK_
4 ай бұрын
*Hahahaha evett*
@jennierjubjayne
4 ай бұрын
55 beğeni benden çok iidi
@MBK_
4 ай бұрын
*Yaa tesekkur ederim askimmm*
@edymist
4 ай бұрын
Ennn ama enn sevdiğim kurgular bir arada sanırım çok şanslıyım😅❤
@MBK_
4 ай бұрын
*Uww günün en sansli insaniii😻*
@_Yoonmin_Taekook_Hyunlix_
4 ай бұрын
Uzun bir aradan sonra dönmen güzel. Harika olmuş bu arada hikayeye bayıldımmmm. Hele Woon ile olan abi-kardeş ilişkisi mükemmel 💜💜💜💜💜 (artık aktif olacak mısın)
@MBK_
4 ай бұрын
*Ayayy teşekkür ederim askimm beğenmene sevindimmm😻💗💖 evett aktif olucamm*
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
Ya hadi ama gözle yollarını senj ve hikayelerini ararken 1 haftalık yoğunluk ile geçirdiğim bayram günündemi buldu seni ilham perilerin ha¡!
@MBK_
4 ай бұрын
"Haha biraz öyle oldu ama dert etmeyin o ilham perileri artık hep benimle olucakkk*
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
@@MBK_ oğğ üyle ğoşş 😅🥰
@MioSea100
4 ай бұрын
Uzun bir aradan sonra Mükemmeldi, ellerine sağlık güzelim 💘✨
@MBK_
4 ай бұрын
*Evett uzun aradan sonra sizlerleyimm teşekkür ederim bebeğimmm💗😻*
@JeonJungkook-hb9rc
4 ай бұрын
Mükemmel yazmışsın😊🩷
@MBK_
4 ай бұрын
*Teşekkür ederimm💖*
@jiminonyy-
4 ай бұрын
Köpek gibi ağladım yaa Hâlâ da ağlıyorum ve hiç bir hayal et Kurgusunda ağlamamıştım
@MBK_
4 ай бұрын
*Yaa yerimm allah askina aglamayin biterim göz yaşlarınıza sonra cidden assssiri vicdan azabı çekiyorum:(💗*
@jiminonyy-
4 ай бұрын
@@MBK_ ahh şuanda hala ağlıyorum biliyor Musun (inan! Bana) lütfen böyle kurgular gelemeye devam etsin çok seviyorum cidden ağlamak bağımlılık Yaptı Bana şuan ağlarken bile ağladığım için mutluyum ağlamayı seviyorum cidden çünkü beni ağlarken bile mutlu eden tek şey ağlamak JİMİN ❤️ VERS gelirse Daha mutlu olurum hıck Lütfen bizim için üzülme biz senin kurgularını seviyoruz böyle devam bebeğim Let's go
@jiminonyy-
4 ай бұрын
@@MBK_ ahh şuanda hala ağlıyorum (inan bana)ağlamayı çok seviyorum cidden ağlarken beni tek mutlu eden şey ağlamak cidden bağımlılık yaptı bana JİMİN ❤️VERS gelirse çok mutlu olurum Lütfen bizim için üzülme biz senin kurgularını seviyoruz böyle devam bebeğim Let's goooo muaahhhhh😘
@ArTiny08
4 ай бұрын
100'cü beğeni benden🥰
@floverssee
4 ай бұрын
Fakelenmedim naberrr
@MBK_
4 ай бұрын
*Akavskqhswk bir dahaki sefere fakelicem*
@floverssee
4 ай бұрын
@@MBK_ cko beklersinnnn
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
ama ne yalan söyleyeyim mukkemeldi her zamanki gibi 😂❤
@MBK_
4 ай бұрын
*Ayayyy tişikkur ederimmm*
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
@@MBK_ rica ederim ♡
@OnlyandforeverN
Ай бұрын
@@user-ii7qu3dx5tbacım heryerde sensin la maşallah heryere yetisiyon ha
@user-ii7qu3dx5t
Ай бұрын
@@OnlyandforeverN teşşikkirler bacımsu :) tabeee bir bangtan aşığı olmak bunu gerektirir sjsksjsjsj
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
Ya-Yaşıyorsun a-ama 😢
@MBK_
4 ай бұрын
*Eveeettt*
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
@@MBK_ neden bizi bu kadar meraklandırdın ki o zaman?
@MBK_
4 ай бұрын
@@user-ii7qu3dx5t *Ah sen şu en son topluluğa attığım o gönderidenmi bahsediyorsun intihar edicem falan diyordum:')*
@user-ii7qu3dx5t
4 ай бұрын
@@MBK_ He ya gı yapılır mı aga bu bize ağağağağağağ
Пікірлер: 89