نماهنگی از یکی از آوازهای دشتی استاد بنان . این اجرا با همکاری اساتید حسن کسایی (نی)، ورزنده (سنتور)، خالدی (ویولن)، همدانیان (ضرب) و عبادی (سه تار) و گویندگی بانو روشنک به زیبایی انجام پذیرفته است.
رفتی ازین دیار و ندادی خبر مرا
نشنیدی از کسی که چه آمد به سر مرا
گفتم که سر به دامن آسودگی نهم
آسوده کی گذاشت دل دربدر مرا
رفتم برون ز خلوت او همچو آه سرد
آن دم که همچو اشک فکند از نظر مرا
با یک شرر به دامن صد لاله میزند
این داغ آتشین که بود بر جگر مرا
ای کاش راه عمر به پایان رسیده بود
روزی که دیده بود در آن رهگذر مرا
قانع شدم به تلخی دشنام از لبش
قسمت نشد ز خان قضا این قدر مرا
ابوالحسن ورزی
Негізгі бет Banan بنان، ورزنده، کسایی، خالدی، عبادی و همدانیان
Пікірлер: 30