Bu şiire seninle başlıyorum
hazır sen uğramışken içimdeki sevdaya
ve yeni silmişken ben yüzümün ince duvarları
kırık camlarını kalbimin henüz
silmişken tüm geçmişimi
Bu şiire seninle başlıyorum
değmemiş henüz ellerin ellerime
ben bu kadar yabancıyken içime ve dahil buna İstanbul sokakları
uzum süreli trafik lambaları
kırmızıda geçiyorken sen, ihlal etmişken sınırlarını
bir ceza yazıyorsun bana gözlerinle
Bu şiire yüreğimdeki yırtık kilimin üzerinden başlıyorum
ayak basıyorsun içime, kalbime bir ihtilal oluyor adın
yine de başlıyorum, ısrarla başlıyorum
ki henüz bir ısmarlama değilken ince dudakların
Hak etmek için bu şiire seninle başlıyorum
bir insan ancak bu kadar ölebilir derken
her şeyi senin ellerinle mütemadiyen tartıyorum
ben haricinde her şey tam tartıda çıkıyor
bir şeyler eksik biliyorum
her şey adını verdiğim sen gibi bir şeyler işte
kim örttü üzerine şu soğuk geceyi, gizleme kollarını benden
biliyorum üşüyorsun
çekip alsam geceni, bir ölüm gibi ruhuma işliyorsun
sen ısın diye yakıyorum bu saatleri
incedir geceler giyme üzerine bu saatleri
Bu şiire seninle başlayacağım affet!
canım ağrıyor
ne kadar uzaksan artık bana göremiyorsun
sana da hak veriyorum, al bu hak!
sakla bunları yastığının dibinde
beni sevince kullanırsın
Ben bu saatleri de senin için yakıyorum
sana gecenin kaçını bıraksam üşümezsin
bana biraz mühlet ver, yağmur olacağım diye anlaşmıştım Allahla
daha sana bir nefes kadar esemedim
kaç İstanbul yıksam yine de yürümezsin
Ben bu şiire seninle başladım
senin boynunda kuşlar uçuyor diyeceğim
diyeceğim ki aşağı kalır yanım olmasın şairlerden
#şiir #yusufaraf #mehmetyıldırım
Негізгі бет Bu Şiire Seninle Başlıyorum - (Yusuf ARAF)
Пікірлер: 23