Uit: Geheim over de Grens
De symfonie van Steinfurt
Zoals in een symfonie klanken samen komen, zo komen in het Duitse Steinfurt alle facetten van het prachtige Münsterland samen. Spannende geschiedenis, interessante cultuur, oorspronkelijke natuur en een authentieke sfeer - het vormt samen een prachtig geheel in het levendige Steinfurt. Stap in de auto of spring op je fiets en beleef het zelf!
Cultuur en historie in Steinfurt
Steinfurt is trots op haar historische schatten - en terecht. Het historische Burgsteinfurt met de indrukwekkende waterburcht is een lust voor het oog; hier wandel je door vervlogen tijden. Dat geldt ook voor het idyllische Borghorst, een ander historisch stadsdeel dat je echt niet wilt missen.
Het beroemde Bagno-park is een echte publiekstrekker. Il Bagno, in de 18e eeuw ontworpen als lusthof en exotisch landschap, is tegenwoordig een prachtig feeëriek park met een bijna sprookjesachtige sfeer. Bij een wandeling door dit wonderlijke park valt er heel wat te ontdekken, bijvoorbeeld de unieke Konzertgalerie. Deze barokke concertzaal uit de 17e eeuw is bijzonder sfeervol en heeft een fantastische akoestiek. Concertkaarten zijn hier felbegeerd! Het Bagnopark staat tegenwoordig bol van culturele activiteiten voor jong en oud.
Hier vlakbij ligt ook de Kreislehrgarten; een reusachtig terrein vol thematuinen waar je alles kunt leren over het aanleggen van diverse soorten tuinen. Ook als je geen groene vingers hebt een leuk uitje!
Uit Wikipedia:
Steinfurt is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen in de Kreis Steinfurt. De gemeente telt 34.084 inwoners (31 december 2018)[1] op een oppervlakte van 111,41 km². Steinfurt is Kreisstadt van de gelijknamige Kreis.
Steinfurt
Steinfurt is tevens de naam van het voormalige Graafschap van die naam dat tot 1806 bestond. De stad Burgsteinfurt was de hoofdplaats van het graafschap Steinfurt. Beide namen, Steinfurt en Burgsteinfurt, werden en worden gebruikt voor de stad.
De nederzetting Burgsteinfurt aan de Steinfurter Aa dateert van voor het jaar 1000. Met de bouw van slot Burgsteinfurt door Rudolf II, de heer van Stenvorde, in het jaar 1129 nam de groei van de nederzetting toe. Rond de burcht die de basis van de heerlijkheid Steinfurt vormde ontstond zo een gemeenschap van boeren, handwerkslieden en handelaren die in de jaren 1338 - 1347 beperkte stadsrechten verwierf uit handen van de heren van Steinfurt.
In 1536 verwerft de stad het volledige stadsrecht en worden gekozen burgemeesters, schepenen en raadsheren verantwoordelijk voor het bestuur. De leden van de stadsregering zijn afkomstig uit prominente families die meestal al generaties in de stad wonen. De bereikte stedelijke autonomie vindt zijn architectonische uitdrukking in de bouw van het Raadhuis in 1561, thans VVV-kantoor. Vanwege de directe nabijheid van de heer op de burcht treden er echter gedurende de gehele geschiedenis van de stad regelmatig strubbelingen op tussen heer en burgers in hun beider streven naar meer macht en/of autonomie ten koste van elkaar.
Met het uitsterven van het geslacht Von Steinfurt in de 16e eeuw vererft de inmiddels tot graafschap verheven heerlijkheid Burgsteinfurt aan de verwante graven van Bentheim. De graven van Bentheim-Steinfurt gaan over tot het lutherse en later het calvinistische (gereformeerde; Duits 'reformierte') geloof. Het kleine graafschap Steinfurt wordt een calvinistisch eiland in het omringende katholieke prinsbisdom Münster.
In 1588 sticht graaf Arnold een theologische en filosofische hogeschool die uitgroeit tot universiteit. Dit zogenaamde Arnoldinum ontwikkelt zich tot een van de belangrijkste internationale leerscholen voor de calvinistische theologie en trekt vele studenten uit Nederland. Vele Nederlandse professoren kwamen vanuit Nederland naar Steinfurt. Deze beweging zorgde voor veel monumenten, die in een Nederlandse stijl gebouwd zijn.
De graven van Bentheim-Steinfurt regeren over het graafschap tot 1806, in welk jaar het graafschap Steinfurt wordt opgeheven en opgaat in het door Napoleon ingestelde groothertogdom Berg. Met de restauratie in 1815 verliest Steinfurt zijn onafhankelijkheid definitief en wordt toegevoegd aan Pruisen. De graven van Bentheim-Steinfurt hielden als titel die van 'vorst' en lieten zich zowel met de Duitse titel Fürst von Bentheim-Steinfurth als met de Nederlandse titel prins van Benthem-Steinvoorde benoemen. Nog steeds wonen op zowel de burcht in Bentheim als op die in Burgsteinfurt nakomelingen van dit vorstelijke geslacht.
Негізгі бет BurgSteinfurt
Пікірлер: 11