Tu palummedda chi passi lu mari, ferma quantu ti dicu du’ paroli. Dammi ‘na pinna di sti toi bell’ali, quantu fazzu ‘na littra a lu me’ amuri. Tutta d’amuri ci la vogghiu fari, ca ppi sigillu ci mettu stu’ cori. E quannu a littra è finuta i fari, palumma, potaccilla a lu me’ amuri.
Пікірлер: 3