Czerwone Gitary - polski zespół bigbitowy. Zespół został założony 3 stycznia 1965 przez byłych członków Gdańskiego zespołu Pięciolinie: Bernarda Dornowskiego, Jerzego Kosselę, Krzysztofa Klenczona, Jerzego Skrzypczyka i Henryka Zomerskiego. Zespół zagrał pierwszy koncert 23 stycznia 1965.
Pod koniec 1965 odszedł Henryk Zomerski, a jego miejsce zajął Seweryn Krajewski. Na pierwszych plakatach i zdjęciach zespołu nie ma sylwetek i nazwisk Seweryna Krajewskiego i Jerzego Skrzypczyka, ponieważ ujawnienie faktu występowania w tzw. zespole big-bitowym było w owym czasie równoznaczne ze skreśleniem obu z listy uczniów szkoły muzycznej. Dla bezpieczeństwa obaj muzycy występowali pod pseudonimami: Krajewski jako Robert Marczak, a Skrzypczyk jako Jerzy Geret. Swoje największe sukcesy zespół osiągnął w pierwszych pięciu latach istnienia. W 1966 grupa wydała swój debiutancki album To właśnie my, który sprzedano w liczbie 160 tys. egzemplarzy. W marcu 1967 zespół opuścił współzałożyciel i pierwszy lider Jerzy Kossela.
W maju 1967 zespół nagrał swoją drugą płytę długogrającą pt. Czerwone Gitary 2, sprzedaną w rekordowej liczbie 240 tys. sztuk. W tym samym roku Krajewski otrzymał na Festiwalu w Opolu Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski.
W 1968 ukazał się kolejny album Czerwone Gitary 3 (sprzedaż 220 tys. egzemplarzy), a zespół zdobył pierwsze wyróżnienie w Opolu za „Takie ładne oczy”.
W styczniu 1969 grupa otrzymała trofeum „MIDEM” w Cannes we Francji, przyznawane za największą liczbę sprzedanych płyt w kraju, z którego pochodzi wykonawca. Takie samo trofeum otrzymał wtedy zespół „The Beatles”. Czasopismo „Billboard” przyznało grupie specjalną nagrodę dla najpopularniejszego zespołu.
W czerwcu - główna nagroda na Festiwalu w Opolu za piosenkę „Biały krzyż”. Piosenkę tę wykonali również na III Festiwalu Piosenki Żołnierskiej. W 1970 roku z grupy odszedł ówczesny lider, Krzysztof Klenczon.
W 1970 został nagrany longplay Na fujarce, uznawany przez niektórych krytyków muzycznych za najlepszy w historii zespołu. W 1971 ukazał się kolejny długogrający album Spokój serca - najbardziej zróżnicowany stylistycznie (kolejna Złota Płyta). Na IX KFPP w Opolu piosenka „Płoną góry, płoną lasy” spotkała się z gorącym przyjęciem publiczności. Czerwone Gitary wróciły na szczyty list przebojów. Grupa koncertowała z sukcesami m.in. w NRD i ZSRR. W 1974 zespół nagrał album Rytm Ziemi. W 1976 ukazała się płyta świąteczna, Dzień jeden w roku, a rok później Port piratów - ostatnia płyta z materiałem studyjnym w latach 70.
W latach 80. zespół zniknął z polskiej estrady na kilkanaście lat. W tym czasie grał w USA oraz w ZSRR i NRD. W 1991 nastąpił wielki i tryumfalny powrót zespołu na 25-lecie. W 1997 z Czerwonych Gitar odszedł kolejny lider, Seweryn Krajewski. W 1998 zespół wydał nową płytę, pt ...jeszcze gra muzyka, pierwszą od 21 lat. W 2005 zespół obchodził jubileusz 40-lecia. Z tej okazji wydał nową płytę Czerwone Gitary OK, a piosenka z tej płyty „Senny szept” zdobyła czwarte miejsce na Festiwalu Jedynki w Sopocie.
W 2006 Czerwone Gitary otrzymały Marmurowy Krążek - nagrodę za największą liczbę sprzedanych płyt w historii polskiej fonografii.
Негізгі бет Музыка Czerwone Gitary - Niebo z Moich Stron (Allewizja 1976)
Пікірлер: 5