บางคนต้องเริ่มจากดูกาย ดูจิตไม่เห็น
ดูจิตไม่ได้ ดูกาย
อย่างขณะนี้ เรานั่งอยู่ ร่างกายเราไม่หายไปไหน
แต่จิตมันหายเก่ง หนีไปบ่อย
เพราะอย่างนั้น เรายังไม่มีกำลังจะดูจิต ก็ดูกาย
อย่างร่างกายขณะนี้นั่งอยู่ รู้สึกไป
รู้สึกว่าร่างกายมันนั่ง
อย่าถลำลงไปเพ่ง รู้สึกอยู่
ร่างกายหายใจ ใจเป็นคนรู้สึก
ร่างกายยืนเดินนั่งนอน ใจเป็นคนรู้สึก
ร่างกายเคลื่อนไหว ร่างกายหยุดนิ่ง ใจเป็นคนรู้สึก
เวลาดูกาย เขาดูกันอย่างนี้
ลองยิ้มซิ ยิ้ม ใจเป็นคนรู้สึก
รู้สึกไหม ว่าหน้ามันยิ้ม
รู้สึกอย่างนี้เอง ไม่ต้องตั้งท่า
เอาละนะ จะรู้สึกละ ยิ้มละ งี่เง่า
อย่างนี่หัวเราะ ร่างกายหัวเราะ ใจเป็นคนรู้สึก
รู้สึกไปด้วยใจที่สบาย ใจที่เป็นธรรมชาติ
เรารู้สึกไปสบาย ๆ สมาธิก็เกิด
ความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ
เราก็ตามรู้สึกไปเรื่อย ๆ
ในที่สุดเราก็จะเห็นความจริง
ร่างกายนี้เคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
เดี๋ยวก็หายใจเข้า เดี๋ยวก็หายใจออก
เดี๋ยวก็ยืนเดินนั่งนอน
เดี๋ยวก็เกา เดี๋ยวก็ขยับ เดี๋ยวก็อยู่เฉย ๆ
เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
แล้วจะค่อย ๆ เห็นความจริงว่าร่างกายนี้ไม่เที่ยง
หรือบางคนก็มองเห็น ร่างกายไม่ใช่ตัวเรา
ร่างกายเป็นตัวอะไรอย่างหนึ่ง เป็นวัตถุธาตุ
เป็นของที่ถูกรู้ ใจเป็นคนรู้
-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ศรีราชา
วันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 611014A ซีดีแผ่นที่ ๗๘
ติดตามข่าวสาร อ่านพระธรรมคำสอน และดาวน์โหลดไฟล์เสียง
เว็บไซต์ทางการ: dhamma.com
fb.com/dhammat...
/ dhammadotcom
Line : @dhammadotcom
Негізгі бет ดูจิตไม่ได้ให้ดูกาย :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๔ ต.ค. ๒๕๖๑ (ไฟล์ 611014A ซีดี ๗๘)
Пікірлер: 27