Cânın Kurbandır Derd-i derûnuma dermân arardım, Dediler ki, derttir dermânın senin; Dergâh-ı dildâre kurbân arardım, Dediler ki cânın kurbândır senin. Bir meded gözlerdim bây u gedâdan, Dediler ki, dinle emr-i nidâdan; İhsân olmayınca Zât-ı Hüdâ'dan, Bay gedâ edemez ihsanın senin. Sordum erenlerin dergâhi kande, Dediler ki, dergâh olur her yande; Senin aradığın bir âli-şânde, Var ise bulursun iz'ânın senin. Çâr etrafıma eyledim nazar, Gördüm eşyâ olmuş dürr ile güher; Mahall-i merkezden verdiler haber, Dediler tevhiddir bürhânın senin. Âşıkların işi olur âşikâr, Kimde vardır ma'lûm olur müşg-bâr; Aristo Eflâtun verdiler karâr, Terk-i cândır elde fermânın senin. Kim okursa dilde ders-i men-aref, Âlem-i ma'nâda bulur bin şeref; Bir gör tevhîd eder eşyâ her taref, LÜTFİ hüccetindir imanın senin... Alvarlı Muhammed Lutfi Efe.
Пікірлер: 1