Ол жаны жайсаң, тау тұлға азамат еді. Оның жүрегі күннің нұрындай жылы, жаны саф ауадай таза-тұғын. Ешкімге ренжуді, жөнсіз тиісуді білмейтін. Өзі де біреудің көңілін қалдырмауға тырысатын. Әр сөзі жұмсақ, әрекеті игілікті қадаммен жалғасушы еді.
Алайда, тағдыр өз дегенін жасайды. Мамай Ниязұлы 60-тың асқарынан асып, 61-ге қараған шағында жылулық ұялаған жарқын келбетімен беймезгіл о дүниеге аттанды. Ажал арынын ашса да ардақты тұлға сабырлы келбетінен айныған жоқ. Тура қалың ұйқыға кеткендей жай ғана көзін жұмды. Күні ертең қайтып оралардай...
Негізгі бет Еске алу. Ибрашев Мамай (1955 - 2016)
Пікірлер