1-2 ay sonra sanırım 1 yıl olacak ve bu zikirleri Galata Mevlevihanesinde ilk duyduğum zaman , hocamızın elini şıklattığı yerlerde sanki kabirdeydim ve azap çekiyor gibiydim, boğuluyor gibi oluyordum , zaman zaman Samed esmasını Hocamız zikrettiğinde çok güçlü bir nefes aldırılıyordu sonra yine sanki yerin altına atılıyor çıkmak için uğraşmaya yüzüm olamayacak kadar ağlayarak tövbe ediyordum. 4-5 ay sonra yine Galat Mevlevihanesinde aynı zikirlerde bu sefer yine hocamızın el şıklattığı yerlerde bu sefer bedenimi hissediyordum ama her ses sanki tüm hücrelerime ve varlık bedenime tokmak gibi iniyordu. Sanki cümle alem toplanmış meydan dayağı atıyor ama görünürde vuran yok. Garip ki elim kolum açıyor sanki bütün etimin eridiğini olduğum yerde yığılıp kaldığımı hissediyordum. Bir gün tanımadığım bir hanıma tutunmuştum o gün çok zordu benim için. Peygamber efendimiz sav’in doğduğu günde ruhumun azab acıs,ağlaması bu sefer baş okşamasıyla, gelip beni cübbesinin altına alıp çocuk gibi korumasıyla geçti elhamdulillah. O günden beri Ramazan ayı da dahi hocanın el şıklattığı yerlerde Yemyeşil bahçelerde bembeyaz elbiseyle Allah’a koşuyorum. Ya eyyuhel nefsil mutmainne. Ircii hitabı beni dünyadan kavuşma gözyaşına çekti. Elhamdulillah ben şimdi dünya karanlıklarında zayi olmuyorum ettehiyyatü’de ,esselamü aleyke eyyühennebiyyü ve rahmetullahi ve berekatüh diyebilmenin , diyenin kim olduğunun , kudretinin sınırsızlığının yakiyn lezzetinde yaşıyorum. Bu yüzden Allah hepinize bana yapmış olduğunuz bu iyiliğin kat ve katını her daim aile ve nesillerinize de nasip etsin . Selamün kavlen min rabbir rahimiyn ile geçsin hayatınız ve tek var olana kavuşmanız. Allah razı olsun. Cumanız mübarek olsun.
@sevdeege
11 ай бұрын
Dua edin banada nasip olsun zikir halkasina girmek amin ecmain ❤
Пікірлер: 21