Oturmuşum alacakaranlıkta
Seyrediyorum inen şu akşamı
Günün son ışıkları altında
Günün son koşuşturmacalarını
Karanlıkta kuşatılmış bütün köy
Bir ihtiyar, yırtık giysileriyle
Umut tarlasına tohum ekiyor
Duygularım karışıyor bir geceye
Uzun kara gölge toprağa hakim
Tüm tarlayı ele geçirmiş sanki
Ne kadar önemlidir onun için
Günlerin üreterek geçmesi
Koşup duruyor o sonsuz düzlükte
Tohumları birer birer saçıyor
Ben; gizli tanık, düşüncelere
Dalmışken, o durmadan çalışıyor
İniyor karanlık bir örtü gibi
Tüm sesler uğultuya dönüşünce
Yoksul çiftçinin soylu gölgesi
Düşüyor yıldızların üzerine
📖|Victor Hugo, Denizde Gece
Негізгі бет Grup Özgürlük - Yol
Пікірлер: 8