Айжамал жеті жасқа толмаған, бала кезін-
де анасы көп ауырып, төсек тартып жатып қалады. Кішкене ғана, әлі жап-жас қыз анасының науқастығын көріп, анасына «Апа, ауырмашы, мені жалғыз қалдырмашы. Апа, мен үлкен қыз болғанымда дәрігер болып, сізді өзім емдеймін.Міне, көресіз, сауығып кетесіз әлі, ештеңе көрмегендей боп кетесіз. Тек маған қазір сеніңізші, шыдаңызшы. Апа, апатайым»- деп анасының жанына жақындап, қайта-қайта құшақтап жылайды. Анасы қызының қиналғанына ет-бауыры елжіреп, «Құлыным, қошақаным» - деп басынан сипап, іштей езіледі. Қызына көз жасын көрсеткісі келмей іштей жылайды байғұс ана. Сонымен, арадан төрт күн өтіп, Айжамалдың анасы дүниеден көз жұмады. Дәл сол күн Айжамалдың дүние есігін ашқан күні болатын. Анасының өмірден өткеніне Айжамал сенген жоқ, сене де алмайды. Байғұс қыз әлі өмірдің, өлімнің не екенін білмейді ғой. Ізінен ерген не бауыры жоқ. Ана сүті ауызынан кетпеген, ана - әке мейіріміне қанбаған, не сүйенер әке, не сырлас ана жоқ, махаббатқа, сүйіспеншілікке мұқтаж Айжамал бұл өмірде жалғыз өзі қалды. Әкесі Айжамал туылмастан бұрын қайтыс болған. Айжамалдың анасына соңғы айтқан сөзі «Апа, сәл шыдашы. Мен дәрігер болып, сізді өзім емдеймін»- дегені. Амал қанша?
Ауыл ақсақалдары Айжамалды «Мейірім» балалар үйіне береді. Алғашында Айжамал көнбей, қашып, тығылып жүретін. Уақыт өте бұғанда үйренісіп кетеді. Сабақ үйреніп, өзіне жақын достар табады. «Мен дәрігер болам. Ешбір бала анасынан, жақындарынан айырылып, жалғыздық азабын шекпейтін болады» - деп өзіне серт беріп, көздеген мақсатына жету үшін көп тырысып, оқып, көп еңбектенеді.
Арадан біраз уақыт өтіп, Айжамал он сегізге толып, қанат жайып, жаңа әлемге қадам басқалы дайындалып жүр. Өзі армандағандай Алматы қаласының «С.Аспандияров» атындағы дәрігер мамандығы бойынша оқуға тапсырып, өз білімімен оқуға түседі. Оқуды жақсы меңгеріп, үлгілі оқып, көптеген жетіс-тіктерге жетеді. «Ақ халатты абзал жан» атағын иеленеді. Айжамалдың инабаттылығына, тәрбиелігіне, мейірімділігіне, білімділігіне, талантына көп достары қызыға қарап, үлгі ететін. Оған сырттай ғашық, сезімін білдіре алмай жүрген жандар да бар. Соның бірі өзімен бірге оқитын Қали деген жас жігіт болатын. Қали да жақсы тәрбие көрген, ақылды, білімді жігіт. Айжамал өте сезгір жан. Қалидің сезімін айтпай-ақ түсінетін. Өзі де ұнататын.
Міне, Айжамал мен Қалидің оқуларының аяқталуына аз уақыт қалды. Көктемнің жайнаған шуақты күні. Бұл күн Қалидің туған күні болатын. Үйіне достарын, құрбы-құрдастарын шақырады. Соның ішінде Айжамал да бар. Кеш жақындап келеді. Достары Қалидің үйіне жиналып та қалды. Айжамал бұл кештің арнайы қонағы секілді өте сұлуланып келіпті. Қали достарының алдында сөз сөйледі. «Мен алғаш рет бір аруға ғашық болдым. Ол мені өзіне ерекше тартты. Бақыттың не екенін енді ғана түсінген сияқтымын.Ол маған әрі анам, әрі қарындасым, әрі өмірлік, аяулы жарым болғанын қалаймын. Мен ғашық болған ару дәл қазір осы арамызда. Сіздердің куәліктеріңіз арқасында сол қыздың қолын сұрағалы тұрмын. Айжамал не дейсің?»- деді де Қали Айжамалдың жанына барып, қолын сұрады. Достарының бәрі Қалиға қолдау көрсетіп, Айжамалдың жауабын күтуде. Айжамал көп күттіргісі келген жоқ, сәл жымиды да, разылығын берді. Қали өзін дүниедегі ең бақытты жан деп сезінді. Екеуі де оқуды үлгілі бітіріп, некелерін қидыртты..
Арадан айлар, жылдар өтті. Бүгінгі күні Айжамал Жанат және Қанат деген екі баланың анасы, аяулы жар, үшінші перзентіне жүкті. Өзі армандағандай, «дәрігер» мамандығын жақсы меңгерген, қолынан келген көмегін аямайтын, адамдарға қуаныш, шаттық сыйлап жүретін сыйлы да мейірімді жан. Үшінші перзентін дүниеге әкелген күні, үш күн өтіп, жолдасы Қали тағдырдың тауқыметіне ұшырап, өмірден көз жұмады. Бұл Айжамал-
ға қатты соққы боп тиеді. Көп уақытқа дейін есін жия алмай жүрді. Үш перзентін ойлап «Мен осы перзенттерім үшін өмір сүруім керек. Оларға мен әлі керекпін ғой» деп өз-өзін қолына алып, есін жиып, күш жинайды. Үшінші перзентінің атын Әли қояды. Әрине, Айжамалға оңай болмайды. Әке де, ана да бола білу кез келген адамның қолынан келе бермейді.
Негізгі бет Қатал тағдыр қатыгез ұл
Пікірлер: 2