ONUNCU BÖLÜM
Benim Derdim Para, Ben Onu Seviyorum.
Aşkından, hasretinden, biran önce kavuşamadığım için ağlardım. Ona bu durumu dile getirdiğimde ağlama,güçlü dur! Derdi... Şaşırıyorum nasıl beni seviyordu! Ya ben aşkı ve sevmeyi yanlış biliyorum ya da!...
Aklıma bile getirmek istemiyorum. Şunu mu demek istiyordu; ben seni aslında sevmiyorum, değmez bana akıttığın gözyaşlarına, beni sevme, seni hakedeni sevmelisin. Benim derdim para, ben onu seviyorum. Evet aynen hâl diliyle bunu söylüyordu. Fakat ben gözü kör görememiştim. Hissedemedim de. Hislerim alınmış sanki.Hep bir ümit besledim. Belki doğru söylüyor gelecek diyorum.Kendi kendime,yalnız diğer yanım her sonuca razı ol. Geledebilir, gelmeyedebilir diyordu. Ne yazık ki hiç bir zaman gelmeyecekti. Benden son koparacağı paraların peşindeymiş...
İçimde fırtınalar, şüpheler, sürekli teyit istiyorum. Niyetini okumak amacım. Gerçi gerçek ortaya çıksa ne olacaktı. Her şey bitmişti. Bir önemi var mıydı!? Tabi manipülasyonlarına sonuna kadar devam etti. Ömrünü yememeliymişim... Acaba ömürden ömür çalan ben miydim!? Yoksa kendisi mi!? Üstelik benden sadece maddi anlamda çalmadı. Her yönden beni, yedi aya yakın soydu. Paramı,kalbimi, gönlümü, zamanımı,hayallerimi,geleceğimi, inancımı, güvenimi. Kısaca hayatımı hep götürdü. Sahte bir hülya olan aşk öyküsüne kurban etti beni. Neden!? Para için...
Üstelik, pişkince yalanlarına devam ederek bunu başardı. Gah alay ederek gah hakaretler savurarak. Sürekli tamam, gelicem diyerek. Sürekli bana Günaydın derdi, nedenini sorduğumda güya beni sevdiği içinmiş, uyandığında ilk aklına ben geliyormuşum... Aslında aklına gelen ben değil, paralarmış. Hatice'ye değil, neticeye bakmak gerekiyor. Bende ne zaman kavuşursak günüm o zaman aydın olacak derdim. Bununla alakalı şiirde yazdım. Karşımdaki o kadar insanlıktan nasibini almamış zavallı alçak bir yaratık olmalı ki şimdiye kadar hiç bir şeyime saygı göstermediği gibi bu şiirime alay etmekle karşılık verdi. Beni ancak rüyanda görürsün keriz demiş olmalı,şeref yoksunu,adi alçak!..
Gözleri yeşil, yüzü ay gibi beyaz,saçları siyah,ince belli, belki korse takıyor, dudakları pembe renk,sesi balkan şivesi... Olsa ne yazar! Ruhu necis olduktan sonra gerisinin bir önemi kalmıyor. Benim katilim oldu. Onun yüzünden hasta olacağım kim bilir.İnşaAllah olmam. Çünkü değmez. Adi,yalancı bir hırsız için. Keşke böyle olmasaydı. Çünkü cidden ben onu sevmiştim. Şimdiye kadar kimseyi onun gibi sevmedim. Aşka inanmıyordum. İnanmamakta haklıydım. Yine inanmıyorum. Şayet haklı çıktım. Bütün kadınlar için söyleyemem. Fakat çoğu servet avcısı benim gözümde. Kalmaya da devam edecek. Ne zaman gerçekten bana ben olduğum için değer veren birisi karşıma çıkarda beni şaşırtırsa orasını bilemem. O zaman aşk konusunu gündemime alıp, tekrar gözden geçirebilirim. Şu anda ufukta bir ışık yok.
Tarih, 3 Nisan 2023 Pazartesi. Yine yoğun bir iş günü. Artık yatıracağım yani yedireceğim son para. Geldin, geldin. 5 Nisan Çarşamba,sabah,saat dokuza kadar gelmezsen bu defteri kapatacağım dedim. Artık sıkılmıştım. Dile kolay yedi ay!.. Her seferinde gelicem, tamam. Göreceğiz, bakalım diyorum. Parayı yatırdım. Benden bu kadar, ispat sırası sende dedim. Ben elimden geleni yaptım, fazlasıyla diyorum. Haber edecekmiş, hatta arayacaktı!.. Haber bekliyormuş. Kartları bekliyormuş, yolcu kartları olmalı, bilemeyeceğim. Bir dur be adam! Yarını bekle diyor. Duramam dediğimde ise, zamanında para bulsaymışımda beklemeseymişim!... Bu sözle her şey bitmişti aslında. Kendim uzatmaları oynamışım maalesef! Tarih oldu, 4 Nisan salı,sabah dokuz suları. Aşağıdaki ona son attığım mesaj ve bu acıklı maceranın son bulduğu saat!...
"[4/4 09:28] : Süren daralıyor.
[4/4 09:29] : Gelmeyeceksin gibi bir hava esiyor bende.
[4/4 09:30] : Hiç şaşırmam çünkü altı ay önce gelmeyen sonra mı gelecek?
[4/4 09:31] : Ne mal olduğun ortada."
Негізгі бет KavuşaMayanlar I 10.Bölüm I Benim Derdim Para, Ben Onu Seviyorum. I Türkçe I FİNAL
Пікірлер