Müzik: Manos Hacidakis
Söz: Nikos Gatsos
Vokal: Aliki Kayaloglou
KEMAL
Dinleyin şimdi Kemal'in hikayesini
Doğunun o genç Prensinin,
Denizci Simbat'ın soyundan.
Kimki o dünyayı değiştirebilir diye düşündüm.
Ama Allah'ın iradesi Acıdır
Ve İnsanların ruhları Karanlık...
Bir zamanlar Doğu topraklarında
Çantalar boş Sular durgundu.
Musul'da, Basra'da,yaşlı hurma ağacının altında,
Acı gözyaşlarıyla ağlıyordu çölün Çocukları.
Ve bir genç adam eski soylu Çizgiden.
Başları önde ağıtlarını duyar gider yanlarına.
Ne yazık ki Bedeviler ona bakarlar.
Ve Allahın huzurunda yemin eder durumları değişecek diye.
Ne zamanki gencin korkusuzluğunu duydular
Hükümdarlar Kurt dişleri ve Aslan postlarıyla yola çıktılar
Fırattan Dicleye, Yerde ve Gökte
O kaçağı Canlı yakalayıp ele geçirmek için.
Kudurmuş köpekler gibi onun üzerine üşüşürler
Ve ilmeği yerleştirmesi için halifeye götürürler.
O sabah siyah bal ve siyah süt içti
Darağacında son nefesini vermeden önce..
İki yaşlı deve ve bir kırmızı atı ile,
Cennetin kapılarında peygamber bekliyor
El ele yürürler dolaşıp Bulutların arasında
Onlara eşlik eden Şam Yıldızıyla.
Bir ay bir yıl içinde varırlar Allaha
O Yüksek tahtından seslenerek basit Sinbada
Ey yenilmiş sonradan görme Durumlar hiç değişmeyecek
Dünya her zaman ateş ve bıçakla hareket eder
İyi geceler Kemal,Bu dünya asla değişmeyecek.
İyi geceler ...
Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα της Ανατολής,
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και έναν καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό.
Στη Μοσούλη, τη Βασόρα , στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
Τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά.
Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη κι απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει τη θηλιά.
Μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δυο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
Πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ΄ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που απ΄ τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα...
Негізгі бет Kemal Manos Hacidakis Aliki Kayaloglou
Пікірлер: 5