«Έμορφά μου κοπελούδια, στα ωραία σας μαλλιά βάλτε άφθονα λουλούδια και σκορπίστε σε τραγούδια χίλια ολόθερμα φιλιά». Με τέτοιους στίχους τραγούδησε στα ελληνικά, και στις 78 στροφές βέβαια, την Βιολετέρα ο Γεώργιος Βιδάλης. Το τραγούδι Ισπανικό, γραμμένο το 1914 από τον περίφημο Χοσέ Παντίγια (1889-1960) που είχε γράψει και το El relicario, αλλά και την Valencia ή το Ca c' est Paris, τα δυο τελευταία για την Μιστενγκέτ, όταν οι δυο τους συνεργάζονταν στο Moulin Rouge στο Παρίσι. Την Violetera την πρωτοτραγούδησε η Ρακέλ Μελέρ (1888-1962). Ισπανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια, στην εποχή της ένας θρύλος. Η Σάρα Μπερνάρ, ο Μωρίς Σεβαλιέ και ο Τσάρλυ Τσάπλιν την θαύμαζαν πολύ, μάλιστα ο Τσάπλιν ήθελε να την έχει και σε κάποια απ'τις ταινίες του. Δεν τα κατάφερε. Αρκέστηκε λοιπόν στη μελωδία της Βιολετέρα, που την χρησιμοποίησε στα κλασικά Φώτα της πόλης. Οι κακές γλώσσες λέγανε πώς για λόγους ερωτικής αντιζηλίας, η Ρακέλ Μελέρ είχε καρφώσει ως κατάσκοπο στην γαλλική αστυνομία την Μάτα Χάρι, η ίδια η Ρακέλ όμως το αρνιόταν. Την Βιολετέρα την έχουν τραγουδήσει κι άλλες διάσημες φωνές. Από Μονσερά Καμπαγιέ και Ιμπέριο Αρχεντίνα μέχρι Νταλιντά, Τζιλιόλα Τσινκουέτι ή την δική μας Νάνα Μούσχουρη. Όμως εκείνη που πραγματικά έκανε δικό της το τραγούδι, κάτι σαν σήμα κατατεθέν να πούμε, είναι η Σαρίτα Μοντιέλ. Και το χρωστάει βέβαια και στην ομώνυμη ισπανική ταινία του 1958. Από εκεί είναι και η σκηνή που βλέπετε. Σε ένα από τα θεωρεία παρακολουθεί ο Ραφ Βαλόνε, που υποδύεται τον αριστοκράτη εραστή. Ο Βαλόνε ήταν βέβαια αρρενωπός Ιταλός γόης, που διεκδικούσε την Συλβάνα Μάνγκανο από τον Βιτόριο Γκάσμαν στο Πικρό ρύζι το 1948 και το 1962, δίπλα στην Μελίνα, έπαιζε έναν εφοπλιστή τύπου Ωνάση στην Φαίδρα του Ντασέν.
Негізгі бет La Violetera
Пікірлер: 211