W początkach XIV wieku pojawiły się w Szklarskiej Porębie Dolnej pierwsze huty szkła. Były to tak zwane huty wędrujące. Po raz pierwszy Szklarska Poręba pojawiła się w dokumencie z 1366 roku dotyczącym sprzedaży przez Sydila Molsteyna szklarzowi Kuncze "z dawna istniejącej huty szkła w Schribirshau". Dokument poświadczył książę świdnicko-jaworski Bolko II Mały.
W 1617 roku otworzono dużą hutę szkła na Białej Dolinie, w 1754 roku uruchomiono hutę szkła na Orlu, a w 1842 roku otwarta została największa i najnowocześniejsza na owe czasy huta w Szklarskiej Porębie "Józefina", której dyrektorem został wybitny technolog hutniczy Franz Pohl.
Po II Wojnie Światowej huta ta funkcjonowała jako huta szkła kryształowego "Julia" i została zamknięta na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Obecnie znajduje się w stanie dewastacji.
Dziś w jedynej hucie w Szklarskiej Porębie, wielowiekowe tradycje podtrzymuje mistrz Henryk Łubkowski wykonując w "Leśnej Hucie" szkła barwione w masie, ręcznie formowane używając przy tym dawnych narzędzi i form kuglerskich.
Zapraszamy na opowieść o narodzinach szkła.
Realizacja: 3 KROKI Produkcja wideo i tv.
Негізгі бет LEŚNA HUTA. Ręczne formowanie szkła.
Пікірлер: 10