Από τον δίσκο "Ο Περιπλανώμενος", 1976.
Στην φωτογραφία, δεξιά με το μπαγλαμαδάκι ο "Μαρινάκης" σε νεαρή ηλικία και από αριστερά, Ηλίας Ποτοσίδης, Γιώργος Κωνσταντινίδης "Μακαρόνας", Απόστολος Χατζηχρήστος
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, να ήμουνα σεντονάκι,
να μ' έστρωνες, να ξάπλωνες τ' αφράτο σου κορμάκι.
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, να ήμουνα κουταλάκι,
τα κοραλλένια χείλη σου, ν' ακούμπαγα λιγάκι.
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, να ήμουν καθρεφτάκι,
κάθε πρωί που θα ξυπνάς, να σ' έβλεπα λιγάκι.
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, ας ήμουνα νεράκι,
τον κρυσταλλένιο σου λαιμό να δρόσιζα λιγάκι.
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, η γη να με πατούσες,
για να 'βλεπες πως σ'αγαπώ, να μη με λησμονούσες.
Να 'μουνα, ρε, τί να 'μουνα, να ΄μουν προσκυνητάρι,
να 'ρχόσουν να προσκύναγες, να μου ζητούσες χάρη.
Негізгі бет Μαρινάκης | Να 'μουνα, τι να 'μουνα
Пікірлер: 1