Meyxana budur e...Buna mikrafonla anlaşma deyilir. Səhnədəkilər bir birilərini elə gözəl başa düşürlər ki, dinləyən bilaixtiyar çırtma çalmaq, vagirə etmək istəyir. Eldənizin hər cəhdinin gənc nəsli tanıtmaq, millətə sunmaq istəyi təkcə "bəlkə cavanlar da desin" bəndiylə bitmir. Bir ömür sənət yoldaşlarıyçun yaşayan adam, sənətin hər uğuruna uşaq kimi şadlanan adam, başqa cür də ola bilməz! Zaur alatavalı da sözün şirinliyini həmişə damaqda qoymaqla məşğul sayılır. Onun sətir altı, adi sözləri bir cümləyə daxil etməklə, yaratdığı sarkazmı başa düşməkçün çox sağlam düşüncə lazım. Həm bu şair, səhnədə də rəqiblərini dinləmədə əvəzsizdir. Bu da çox güman ki, uzun müddət sözə xridarlığından qaynaqlanır. Tək-bə-tək meyxanada yaxşı mənada, bir rəqib kimi hiyləsinə də söz olmaz. Bütün bunlardan əlavə Zaur musiqili meyxanalara yeni nəfəs gətirdi, desəm, məncə haqsız danışmış sayılmaram. Hə, gəldik Vuqar Qobluya. Bu adam da başqa aləmdir. Onun sanki meyxanada öz ayrı dünyası var. Açdığı qafiyələr inanılmaz dərəcədə maraqlı və gözlənilməz ola bilər. Satirası dilə və ürəyə yatandır. Biz bunun dəfələrlə De Gəlsinlərdə də görmüşük, şahid olmuşuq. Tikanlı sözləri bəzən ən təhlükəli rəqibi də sarsıda bilər. Hər üç sənətkar sənətdən əlahiddə insanlıqda da seçilməyi bacarır. Üçünü də öpüb, bağrıma basıram. Hörmətlə və izzətlə: Qafar Niman
Пікірлер: 2