📌توضیحات تکمیلی
«اژدها در گاراژ من» فصلی از کتاب جهان دیو زده به نویسندگی کارل سیگن اخترشیمیدان مشهور است که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد و تشبیهی را ارائه میکند که در آن وجود خدا با اصرار فرضی بر اینکه اژدهایی در گاراژ کسی زندگی میکند برابر میشود.
شبیه قوری راسل که توضیح میدهد بار اثبات فلسفی به دوش شخصی است که ادعای ابطالناپذیر میکند، نه که بار رد کردن ادعا به دوش دیگران منتقل شود. قوری چای راسل در بحث های مرتبط با وجود خدا مورد توجه قرار گرفته است.
استدلالهای سبک اژدها از همان چیزی سرچشمه می گیرد که دانیل دنت فیلسوف آن را «باور در باور» می نامد: به جای اینکه واقعاً یک باور را داشته باشید، فکر میکنید باید آن اعتقاد را حفظ کنید - یا «آن را جعل کنید، تا زمانی که آن را بسازید».
این توجیهات موردی (ad-hoc) از ناهماهنگی شناختی بین آنچه مؤمنان فکر میکنند باید باور کنند و اینکه این باورها واقعاً در شرایط عملی چطور ظاهر میشوند، ناشی میشود. در حالی که چنین توجیه هایی باید به سرعت بر پایه موردی ارائه شوند. کسی که همه این آزمایشها را رد میکند باید جایی در ذهنش مدلی داشته باشد که باعث میشه اصلاً انتظار دیدن چنین شواهدی را نداشته باشد. این مساوی با این هست که واقعاً این باور را ندارند (چون اگر واقعاً اعتقاد داشته باشند، انتظار دارند اون چیز را متوجه شوند!). حالا فقط به این فکر کنیم که آنها دارند یعنی «باور در باور».
این اغلب به همان روش جایگزین طبیعی به جای فراطبیعی که در اژدهای استعاری است کنار می رود، از طریق تغییر قوانین به این معنا که اژدها واقعاً نیازی به تأثیر واقعی بر زندگی ما ندارد تا تأثیر واقعی بر زندگی ما داشته باشد. چی؟ خودشه درست فهمیدید.
در مورد اژدها، ما انتظار ردپاها و شعله های آتش را داریم، در مورد معجزه و دعا ما انتظار داریم که توانایی آزمایش آنها را داشته باشیم - و طرفداران متعاقباً سعی می کنند این چیزها را از بررسی موشکافانه ی آزمایشی پنهان کنند.
Credit: Wycliffe College at the University of Toronto
(All rights belong to their respective owners. If there was any problem, let us know.)
#مایکل_شرمر #اژدها_در_گاراژ_من #اعتقادات #ادیان #خدا #علم #کارل_سیگن #وجود_خدا
Негізгі бет Ғылым және технология من تو گاراژم یه اژدها دارم میخوای ببینی؟ دکتر مایکل شرمر
Пікірлер