در این بخش، مولانا در ادامهی بخش پیشین، درماندگی فرعون ستیزهجو را در نابودیاش به دست حضرت موسی بیان میدارد. مولانا بر این باور است که توانگران جهان فانی در برابر توانمندی آفریدگار هستی چارهای جز سر نهادن در بارگاهش ندارند و اژدهای پرخروش فریبکاریهای آنان نیز در آتش قهر و قدرت باری گریز و گزیری نیابد.
#ادبیاتفارسی #عرفان #جلالالدّین بلخی #مولوی #مثنوی معنوی #ادبیاترمزی
Негізгі бет مثنوی معنوی، (بخش52)، سرنوشت شوم قدرتمندان پرغرور
Пікірлер