در این بخش، مولانا در داستان زنی عرب که کودکش به بام رفته، موضوع همنوعی و سنخیّت موجودات، به ویژه آدمیان را بیان میدارد. او همنوعی و همگنی را مایه و سبب نخستین کشش موجودات به سوی هم و در نتیجه، عشق آنان به یکدیگر میشناسد. مولانا دو انسان خوب و همگن را آمادهی همنشینی و عشق به هم میداند، همچنانکه دو انسان بد و پلید را.
#ادبیاتفارسی #عرفان #جلالالدّین بلخی #مولوی #مثنوی معنوی #ادبیاترمزی
Негізгі бет مثنوی معنوی، بخش(89)، چرا عاشق میشویم؟
Пікірлер