“Hoca, babam, amcam sıkıntıyla fincanlara baktı. ‘Saat kaç oldu, çay mı içecez?’ diye söylendi babam. ‘Köylüler gibi,’ diye yakındı amcam. ‘Karnım da çok acıktı,’ diye mızıldandım ben. Ogan gelip yanımıza oturdu, baktı ki çaya dokunan yok, suratlar asık, vaziyeti anladı, ‘Ben şimdi ayarlıyorum hocam,’ deyip fırladı ayağa. Kafayı bulmuştuk, hem de nasıl...”
Негізгі бет Murat Uyurkulak / “Hoca, Baba, Amca, Ben”
Пікірлер