O poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Ks. Piotr Pawlukiewicz.
Kazanie ks. Piotra Pawlukiewicza z Kościoła św. Anny z Warszawy wraz ze wstępem. Kazanie na XXI Niedzielę A.
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»
A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
Oto słowo Pańskie.
Dziś chciałbym z wami podzielić się refleksją na temat pięknego fragmentu Ewangelii według Świętego Mateusza, który opowiada nam o spotkaniu Jezusa z kobietą kananejską. To spotkanie jest dla nas nie tylko źródłem mądrości i inspiracji, ale także wskazuje na głębokie znaczenie Eucharystii, która daje nam zdrowie duchowe.
Kobieta kananejska, znajdując się w obliczu niewyobrażalnych cierpień swojej córki, nie zraża się początkową ciszą Jezusa. Jej modlitwa wyraża nie tylko ból matki, ale również ogromne zaufanie i wiarę w Bożą moc. To podobieństwo naszego pragnienia zbawienia, naszej duchowej potrzeby uzdrowienia, kieruje naszą myśl ku Eucharystii. Podobnie jak kobieta kananejska, przystępujemy do Jezusa z naszymi troskami, pragnieniami i potrzebami.
Czytając ten fragment Ewangelii, widzimy, że Jezus na początku zdaje się ograniczać swoje działanie do Izraela, do owiec, które poginęły z domu Izraela. Ale kobieta kananejska nie ustaje w swojej determinacji. Jej wiara jest tak silna, że potrafi odpowiedzieć na tę próbę Jezusa: "Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów". Ta odpowiedź odkrywa przed nami ogromną pokorę i głęboką wiarę w Jezusa, który jest źródłem wszelkiego uzdrowienia i zbawienia.
Eucharystia, którą będziemy dziś obchodzić, jest właśnie tym stołem, z którego spadają "okruchy" Bożego miłosierdzia, łaski i uzdrowienia. W Sakramencie Eucharystii Jezus staje się nam pokarmem duchowym, który nie tylko wzmacnia naszą wiarę, ale także uzdrawia nasze dusze. Podobnie jak kobieta kananejska, przychodzimy do Jezusa z naszymi słabościami, grzechami i troskami, wierząc, że On jest w stanie nas uzdrowić.
Kiedy Jezus docenia wielką wiarę tej kobiety, mówi: "O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!" W tym zdaniu tkwi istota naszej Eucharystii. W chwili, gdy przyjmujemy Ciało i Krew Chrystusa, nasza wiara staje się mostem łączącym nas z Jego miłosierdziem i mocą uzdrawiającą. Poprzez Eucharystię, Jezus naprawdę chce, aby nasze dusze odzyskały zdrowie, abyśmy stawali się coraz bardziej podobni Jemu.
Drogie Siostry i Bracia, niech to spotkanie z Jezusem w Eucharystii umacnia naszą wiarę i nadzieję. Niech On, który uzdrowił ciało córki kobiety kananejskiej, uzdrawia nasze serca i dusze, nadając im zdrowie duchowe. Niech Eucharystia stanie się dla nas źródłem siły, mocy i uzdrowienia, byśmy mogli wypełniać nasze życie miłością i służbą dla Boga i bliźnich. Amen.
Негізгі бет O poprawnej interpretacji Pisma Świętego. Ks. Piotr Pawlukiewicz Kazanie na XXI Niedzielę A.
Пікірлер: 5