Ojcowskim sercem_PRZYJMUJĄCY_#4|7
SERIA: Wielki Post 2021 r. z ks. Krzysztofem Grzywoczem
PRZYJMUJĄCY:
To czwarty wymiar ojcostwa św. Józefa, który przywołuje Franciszek w liście apostolskim „Patris corde”. Ojciec święty traktuje o drodze życia duchowego, która nie wyjaśnia, ale akceptuje oraz o Bożym miłosierdziu większym od naszych grzechów - jako komentarz do papieskiego nauczania proponujemy konferencję ks. Krzysztofa o Duchu Świętym uczącym postawy otwarcia i zaufania. Nauka pierwotnie została wygłoszona podczas czuwania młodzieży (klasztor Annuntiata, Racibórz 2007 r.).
PATRIS CORDE nr 4:
"Życie każdego z nas może zacząć się na nowo w cudowny sposób, jeśli znajdziemy odwagę, by przeżywać je zgodnie z tym, co mówi nam Ewangelia. I nie ma znaczenia, czy obecnie wszystko zdało się przybrać zły obrót i czy pewne rzeczy są teraz nieodwracalne. Bóg może sprawić,
że kwiaty zaczną kiełkować między skałami. Nawet jeśli nasze serce coś nam wyrzuca, On «jest większy od naszego serca i zna wszystko» (1 J 3,20)".
ROZWINIĘCIE:
Jaki jest sens ufać człowiekowi, skoro pod zewnętrzną fasadą jest warstwa grzechu? Po co? Ponieważ zaufanie wyczuwa jeszcze jedną warstwę… Tą warstwę stanowi świątynia - ukryta, prawdziwa perła.
Duch Święty - Mistrz wnętrza - jest nauczycielem otwarcia i zaufania. W tej konferencji usłyszymy o Bogu, który ufa człowiekowi; o Kościele, który narodził się z Rany, z miejsca, gdzie człowiek zranił Chrystusa - Jego przebitego Serca; o miłosierdziu Boga większym niż grzech człowieka; o otwartości naszych serc i domów.
Jako rozwinięcie konferencji proponujemy lekturę artykułu „Dar wyznawania grzechów”, gdzie ks. Grzywocz wychodzi od napięcia, które pojawia się pomiędzy kategorią „odpuszczenia” a „spotkania” na płaszczyźnie sakramentu pokuty. W tym kontekście Autor traktuje o kategorii wyznania jako istotnym elemencie w spotkaniu Boga z człowiekiem u kratek konfesjonału: „Myśląc i mówiąc o sakramencie pokuty i pojednania, często mocno podkreślamy rolę grzechu, jego odpuszczenia i poprawy. Pragniemy się go pozbyć, jak usuwa się obciążający balast, który nie podoba się Bogu, sądząc, że zresetowane sumienie da nam gwarancję Jego przychylności i spokojnego życia. Takie jednak - bezosobowe - przeżywanie tego sakramentu podważa jego istotę i może być subtelną formą unikania Boga, który «pojawia się» wtedy, gdy trzeba rozliczyć grzechy i wrócić do «świętego spokoju», niekoniecznie w zbyt bliskiej Jego obecności. Często w spowiedzi oczekujemy odpuszczenia grzechów, ale nie spotkania. Przychodzimy, aby oczyścić się z nieprzyjemnego brudu i powrócić do swojej bezpiecznej izolacji. Pozostajemy wtedy nieustannie w logice grzechu, który izoluje i niszczy więzi. Możemy w tym kontekście rozróżnić grzeszne przeżywanie grzechu w jego mroku i przeżywanie zbawienne w świetle spotkania”.
#WielkiPost #Ojcowskimsercem
W publikacji wykorzystano:
- za zgodą ks. Adama Rogalskiego, proboszcza Parafii NSPJ w Raciborzu nagranie - zarejestrowane w klasztorze Annuntiata w Raciborzu, podczas czuwania młodzieży „Duch Święty - Mistrz wnętrza” (XI 2007 r.). Zobacz na stronie: kskrzysztofgrzywocz.pl/pl/publ...
- za zgodą Redakcji „Życie Duchowe” artykuł „Dar wyznawania grzechów” [ŻD 21(2014) nr 80, s. 17-22]. Zobacz na stronie: kskrzysztofgrzywocz.pl/pl/publ...
muzyka: Maciej SZCZUROWSKI
realizacja: Ryszard PALUCH
foto: PIXABAY, Ryszard PALUCH
Негізгі бет Ojcowskim sercem_PRZYJMUJĄCY_#4|7
Пікірлер: 14