#mahirkavun #kitap #oktayakbal #kitapinceleme
Önce Ekmekler Bozuldu.
Oktay Akbal'dan okuduğum ilk kitap.
Önce Ekmekler Bozuldu, 323 sayfalık bir öykü kitabıdır.
Kitap; Önce Ekmekler Bozuldu, Aşksız İnsanlar, Bizans Definesi, Bulutun Rengi ve Berber Aynası adlı 5 kitabın bir araya getirilmiş hâlidir. Yer yer denemeye uzanan hikâyelerde Akbal'ın insan hayatını etkileyen sevgi özlem gibi temaları ince ince işlediği görülmektedir.
Bazı hikâyelerin deneme denilebilecek düzeyde duygu ve düşüncelere sahip olduğu ve insanın bütün kimliklerinden sıyrılarak sadece bir insan olarak ele alındığı son derece dikkat çekicidir.
Kitaptan bazı alıntılar:
📌 Önce ekmekler bozuldu, sonra her şey (9).
📌 Hele aşk, her zamanki gibi içimizdeydi (10).
📌 Aşk artık yok. Aşk yeryüzünden kalktı (10).
📌 Kâğıt, mürekkep insanlardan daha dayanıklıdır (11).
📌 Şehir bu saatlerde kendine vergi olan bütün güzellikleri gösterir (11).
📌 Her yenilik gibi savaş çağının âdetlerine de güç alışıldı (13).
📌 İnsanların mayası, muhakkak ki ekmektir (14).
📌 Her şey ekmekle başladı, ekmekle bitecek (14).
📌 Aşk, kızların gözlerinde parıldayan bakışlarındaydı (16).
📌 Her kıvrak bacaklı, oynak bakışlı kız bizi üzdü (16).
📌 Pazar günlerinden nefret ediyorum (27).
📌 Sağa sola savrulan bakışlar bir kitap gibi okunabilir (31).
📌 Her kaldırımın kendine mahsus yolcuları vardır, denizciler daima sol kaldırımdan, esnaflar, küçük memurlar sağdan giderler (36).
📌 Bütün inkârlarına rağmen bütün insanlar muhakkak ki birbirlerine benzerler (40).
📌 Çünkü ben de her insan gibi gelişigüzel yaşamakta, bir hiç için kendimi feda etmekteyim (41).
📌 Bir beklediği vardı muhakkak (41).
📌 Canımın sıkıntısı bir basamak daha yükseldi (44).
📌 Ben insanı seviyorum (47).
📌 İnsanoğlu hiç bilinmiyor (47).
📌 Uzun zaman aşksız yaşadım (61).
📌 Seven insan, öteki insanları daha iyi tanır (62).
📌 Ama ben tuhaf insanım (67).
📌 Kişioğlunun canlı olmayan nesnelerle bir sokakla bir evle bir kitapla bir ceketle bir ayakkabı ile dostlukları görülmüştür (69).
📌 Artık eskisi gibi değildim (71).
📌 Birkaç gün içinde ben on yıl yaşlanmış gibiydim (77).
📌 Hatıralar da insanı üzen boş şeylerdi (79).
📌 Bir masal dünyasına açılan kapının önündeymişim gibi tereddüt içindeydim (80).
📌 Hikâyemin bugünün insanlarına bir masal gibi geleceğini biliyorum (92).
📌 Seni içimden alıp kâğıdın göbeğine yerleştiremedim (100).
📌 Bir resmin karşısında ağlamak gülünçtür diyorum, gülüyorum ama bu gülüş ağlamaktan beter (107).
📌 Kimse ile konuşacak tek kelimesi yoktu (121).
📌 Bir büyük boşluk içinde yüzer gibiyim (133).
📌 Aşkı bilenlerimiz de vardı, ondan haberi olmayanlar da (142).
📌 İnsan anlamı bilebilir mi (175).
📌 Kenar semtler tuhaftır. Bilenler bilir. İnsanları hep birbirine benzer, kadınlar da öyle, genç kızlar da okul çocukları da (177).
📌 Artık insanların yüzlerinden, dış görünüşlerinden, bir iki bakışta tanınmayacağını öğrenmeliydim (179).
📌 İkisi de muhakkak büyük bir aşkla sevişiyorlardı (180).
📌 İstediğim biçimde sona erdirmek hevesine kapıldım (181).
📌 Dudaklarında çoktandır sönmüş bir sigara parçası (187).
📌 Bir şeyler birikiyor içimde, bir sel yükseliyor, taşacak, boşanıverecek (188).
📌 Sabaha kadar binlerce soru içimde yılanlar gibi kıvrandı durdu (197).
📌 Aşklar, umutlar geride kaldı, hep geride kalakaldı (205).
📌 Yaşam, sevişenleri daima ayırır (205).
📌 Sözleri kalpten değil de sanki sözlüğün herhangi bir sayfasındaki sözcüklerin yan yana gelmesinden çıkıyordu (206).
📌 Aşktı, bir çeşit başka bir varlıkla erimekti, yeniden yaratılmak, yeniden dünyaya gelmekti bu (210).
📌 Karanlık benim ülkemdir (214).
📌 O lacivert gözlerinde, eskiden o iyi ve güzel çağlardan kalmış izler vardı (226).
📌 Bir bozkır şehrindeydim (234).
📌 Zapt edilmiş bir ülkenin elinden bir şey gelmeyen zavallı hâkimiydim (242).
📌 Her şey, her olay bana yalan gibi geliyordu (246).
📌 Her yanda bitmek üzere olan bir yangının, bir yağmanın son belirtileri (247).
📌 Bütün ışıklar sönük, yalnız içimde pırıl pırıl bir yer var (251).
Mutlaka okumalısınız. 😊
Негізгі бет Oktay Akbal | Önce Ekmekler Bozuldu
Пікірлер: 1