Η προσευχή του τυφλού είχε το στοιχείο της πίστεως, της ελπίδος και της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Χριστού. Απελπισμένος από τους ανθρώπους του κόσμου τούτου, δεν ήλπιζε ούτε και περίμενε πως μπορούσε κάποιος άλλος να τον θεραπεύσει, παρά μόνο ο Ιησούς Χριστός. Ο Επίσκοπος Σουρόζ Αντώνιος, αναφέρει ότι η απελπισία του αυτή ήταν η πηγή από την οποία ανέβλυζε μία πίστη, μία προσευχή γεμάτη από τέτοια πεποίθηση και επιμονή. Είχε επιμονή η προσευχή του τυφλού. «Καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήση· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν»[4]. Ο φωτισμός του τυφλού είναι μια απόδειξη, μεταξύ των πολλών άλλων, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός αληθινός.
Ο Κύριος μας διδάσκει ότι εκείνο που έσωσε τον τυφλό ήταν η πίστις του. Αυτή τον έκανε καλά και στην ψυχή και στο σώμα. Η πίστη του στον Εσταυρωμένο Χριστό έκανε το θαύμα. Χωρίς αυτή, θα ήταν αδύνατο να γίνει το οποιοδήποτε θαύμα. Η πίστη του, όμως, τον έκανε να δει το φυσικό φως. Η πίστη είναι η θύρα, η οποία ανοίγει και εισέρχεται ο Θεός στη ζωή του ανθρώπου. Το θαύμα της θεραπείας του, είναι αποτέλεσμα της πίστις του. Για να εκδηλωθεί η ευεργετική ενέργεια του Θεού προς τον πάσχοντα άνθρωπο, ζητείται η πίστις. Η πίστη είναι αλληλένδετη με την αγάπη, η οποία δεν μένει στην επιφάνεια αλλά κινείται σε βάθος που μετουσιώνεται σε πράξη καθημερινής ζωής.
Πεμπτουσία/Ορθοδοξία / Ιερός Άμβων
Негізгі бет P.TOULATOS NEMESIS: “Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε”
Пікірлер