Przywołujemy przeszłość nie tyle za pomocą słów i wspomnień, co za pomocą utrwalonych w ciele postaw i nawyków związanych z napinaniem określonych mięśni. W tych określonych postawach i związanych z nimi mięśniach przechowyjemy niewyrażone dotąd emocje i nieuznane impulsy, które czekają na dopełnienie, utrzymując nas i nasze wnętrza w stanie wyczekiwania, utrwalonej reakcji, w nieustannej gotowości, czujności albo zmęczeniu i wyczerpaniu.
Nawiązując świadomą relację z ciałem i obdarzając je czułą uważnością jesteśmy w stanie rozładować napięcia związane z przeszłością i wykształcić nowe, świadome nawyki somatyczne, które będą nas wspierać, i które będą odpowiadać na chwilę obecną, a nie na zaklętą w nas przeszłość.
Do nagrania filmu o tym tytule zainspirowała mnie książka "Psychoterapia sensomotoryczna" P. Ogień i J. Fisher, konkretne rozdziały o pracy mądrości ciała i oknie tolerancji.
Znajdziesz mnie również na:
🌟www: zapiskiaurory.pl/
🌟FB: / zapiskiaurory
🌟IG: / aurora_sylwia
🌟 kontakt: kontakt@zapiskiaurory.pl
Uwaga: Nie udzielam porad ani mailowo ani w komentarzach. Nie odpowiadam na pytania i maile związane z osobistą historią czy procesem. Sam fakt, że takie pytanie się pojawia, że pojawiają się wątpliwości i potrzeba wsparcia w procesie świadczy o tym, że nadszedł czas na zajęcie się sobą na poważnie, dając sobie na to właściwy czas i odpowiednią przestrzeń.
Негізгі бет Pamięć ciała - dar czy przekleństwo?
Пікірлер: 17