Voor de tweede keer binnen een week zijn de neven Kees Kopper (Wormer) en Erwin Vinke (Zaandijk) met een bestelbus naar de Oekraïense grens gereden. Het duo probeert zoveel mogelijk mensen uit een vluchtelingenkamp in Polen te krijgen. „Het is vreselijk om te zien hoe de mensen daar verblijven.”
Kopper en Vinke zijn inmiddels bezig aan de terugweg: ze hebben zes mensen uit Oekraïne aan boord. Omdat hun jongste passagier onderweg ziek is geworden, verblijven ze nu in een Pools ziekenhuis vlakbij de Duitse grens.
„De eerste rit was voor ons dramatisch, het was erger dan we hadden ingeschat”, vertelt Kopper. Ze brachten voedingsmiddelen en medicatie naar Krakau en reden door naar het plaatsje Przemysl op ongeveer tien minuten van de grens. „Daar zit een opvangcentrum voor Oekraïeners in een leegstaand winkelcentrum. In de winkels liggen bedden en matrassen. Iedereen is wanhopig en wil zo snel mogelijk weg daar. Een rotgezicht. Eenmaal daar was het een kwestie van ons bordje tevoorschijn halen om te vragen wie mee wil naar Nederland.”
Dat was volgens Kopper een zwaar moment. Ten eerste omdat hij en Vinke het vertrouwen moesten zien te winnen van soms zeer angstige vluchtelingen en ten tweede omdat ze ook mensen moesten teleurstellen. „Het is vreselijk om mensen ’nee’ te moeten verkopen omdat je busje vol zit.”
Retour
In eerste instantie haalde het tweetal een moeder en dochter in de bus. Eenmaal binnen vertrouwden de vrouwen het toch niet en stapten ze weer uit. „Ze hadden er geen goed gevoel bij. Onder Oekraïeners bestaat vrees voor mensenhandel. We hebben geprobeerd foto’s van onze gezinnen en huizen te laten zien. Maar het staat iedereen vrij om mee te gaan of niet.”
Uiteindelijk durfden een moeder en haar twee dochters (16 en 9 jaar) uit Kiev de rit met de Zaankanters wel aan te gaan. „Het klikte heel goed. We hebben hen naar een tijdelijk gastgezin in Zaandijk gebracht.”Een dag na terugkomst in Zaandijk besloten Kopper en Vinke de tocht opnieuw te maken. „Er was nog geld over dus zijn we dinsdag weer richting Krakau gegaan. Iemand uit Zaandam die over ons had gelezen in jullie krant belde ons onderweg op. Diegene stelde voor om op het station te vragen of we daar mensen konden ophalen.”
Daar pikten het tweetal uiteindelijk zes personen op: een grootmoeder, twee dochters en twee kleinkinderen plus een vrouw van 21 jaar. Kopper en Vinke geven het gezelschap een lift naar familie in Utrecht.
„Het is vreselijk om te zien hoe de mensen daar verblijven”, vertelt Kopper over zijn ervaring tot nu toe. „Erwin en ik hebben best een hoop staan huilen daar. Je kunt je afvragen of het zin heeft om zo weinig mensen op te halen. Volgens ons wel. Want anders waren de vrouwen die we geholpen hebben, daar gewoon gebleven. Sommige Oekraïeners zitten dagen vast in het opvangcentrum.”
Негізгі бет Polen in het plaatsje Przemysl
Пікірлер