Witam. Nie zapomnę klasycznego tekstu mamy „Co Ci te gierki dadzą synku.” A tak na serio nauczyłem się komunikatywnie angielskiego kiedyś nie było translatorowi internetowych a wszystkie zadania były po angielsku z ludźmi z całego świata tez było trzeba się komunikować. Siedziałem przed komputerem z słownikiem w ręku. Poza tym strategiczne myślenie , planowanie , praca zespołowa , nowe znajomosci można wymieniać godzinami. Ja zastanawiałem się zawsze. Mamo a co dadzą Ci te horrory które oglądasz typu „Dlaczego ja.” Czy inne tego typu tasiemce. Ja na przykład wole sobie pograć w wolnym czasie niż oglądać telewizje. Pozdrowienia.
@mmartyna1557
2 жыл бұрын
Dodam do tego czytanie map i orientację w terenie. Jak różnież paradoksalnie poprawę koncentracji u dzieci które grają w gry które jej wymagają. Takie moje wnioski z obserwacji dziecka w rodzinie, które gra dość dużo
@tetlik
2 жыл бұрын
Bardzo dobrze wspominam pierwszą grę Dune, w którą grałem na Amidze 600 w latach 90-tych. Był to ciekawie zrobiony mix gatunków, ponieważ gra była zarówno przygodówką jak i strategią. Zagrywałem się w nią jako nastolatek bardzo słabo znając język angielski. Dlatego podczas gry często przepisywałem na kartkę całe co trudniejsze wypowiedzi postaci, a potem wgrywałem z dyskietki słownik polsko-angielski i tłumaczyłem pojedyncze słowa, by zrozumieć, o co w nich chodziło. Dzięki tej grze nauczyłem się między innymi kierunków świata po angielsku, gdyż tam bardzo często Fremeni podawali w jakim kierunku trzeba było polecieć, by odnaleźć kolejną sicz.
@SeeNyuOG
2 жыл бұрын
Widzę że twoim sukcesem byli przede wszystkim rodzice. Do mnie inaczej mówili, np.: "Przestań kurwa grać w te idiotyczne gry, idź się uczyć" xd
@adrianw4139
2 жыл бұрын
Najgorsze podejście do gier ma starsze pokolenie (choć z nielicznymi wyjątkami). Czasem wydaje mi się, że nawet bycie rodzicem z definicji u niektórych osób oznacza negatywny stosunek do gier. Klasyka to „znowu grasz?”, którą słyszą dzieci i młodzież niezależnie ile w rzeczywistości czasu spędzają na graniu. W niektórych rodzinach obrywa się również współmałżonkom za granie. Może się mylę, ale statystycznie, to najczęściej są pretensje partnerek do partnerów… Gry są niedoceniane. Patrząc na gry jako na programy komputerowe, to są one przez wiele osób traktowane jak komedie w kategorii „film”. Ech, jakaś tam gierka, jak jakaś tam komedyjka. Gdyby to był dramat z kilkoma Oscarami to co innego. Gdyby to był program graficzny albo edytor tekstu, to co innego. Naprawdę? Do powstania dobrej gry włożono ogrom wysiłku aby uzyskać świetny efekt wizualny i dźwiękowy. Trzeba mieć rzeczywiście niezły łeb aby coś takiego stworzyć … Jest jeszcze jedna sprawa, która jest często niedostrzegana. Rodzice niejednokrotnie nie pozwalają dzieciom na okazywanie uczuć np. takich jak złość. Pada to „nie złość się”. A tu siadasz zamknięty w swoim pokoju przed komputerem albo konsolą i po prostu możesz się w końcu wkurzyć jak zabijają kolejny raz postać którą grasz. W końcu masz do tego prawo, bo i jest się o co zdenerwować… Oczywiście w tym temacie dobrze jest znać znaczenie wyrazu „umiar”, potrafić odpuścić, powiedzieć sobie „ok, przegrałem, dzisiaj już dosyć, ale może jutro znów spróbuję”. To też może być przydatna zasada w realu przecież, a trenowana wirtualnie.
@Nessesis
2 жыл бұрын
po każdym rozstaniu, gdy miałam mega doła przez kilka tygodni, jedynym co mi pozwalało nie myśleć o smutku były gry
@1987berto
2 жыл бұрын
Ja robiłem to samo gry bardzo mi pomogły, nawet w walce z nałogami 😉
@obivvan1
2 жыл бұрын
Aga może nowy związek pozwoli Ci stanąć naprawdę na nogi ? ;) Polecam się :D
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
"po każdym rozstaniu" ...
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
@@obivvan1 To pwnie nie jest jej zdjecie ... a czy kupil bys samochod po wypadku ? , jak ona czesto sie roztawala , to ona byla problemem , mozesz miec troche zabawy z nia , ale nie dobrago zwiazku.
@katarzynasadecka50
2 жыл бұрын
Moj syn (5 klasa) korzysta z gier edukacyjnych z matematyki. Nauczycielka zaproponowała taka opcje dla uczniow. Odblokowujesz poziomy, zdobywasz odznaczenia, dostajesz punkty oraz bonusowe filmiki. Ciekawa forma nauki. Teraz rozważamy kolejną część tej serii z J.Polskiego😜
@niewiem88888888
2 жыл бұрын
Jaka to gra?
@alcik95
2 жыл бұрын
W League of Legends gram od 5 lat. Toksyczność graczy na pierwszy rzut oka powinna zniszczyć ludzką psychikę, ale tak naprawdę mnie, osobę chorującą na depresję od kilkunastu lat (a wiem o niej dopiero od 3) wzmocniła. Przestałam się przejmować każdym negatywnym określeniem w moim kierunku oraz przestałam mieć potrzebę tłumaczenia się z każdej rzeczy, którą robię. Oprócz tego poprawił się mój czas reakcji i szybkość podejmowania decyzji. Oczywiście do tego dochodzą znajomości, które nawiązałam przez granie, a są one w nie jednym przypadku o wiele bliższe niż z ludżmi poznanymi w szkole czy pracy. W pewien sposób LoL mnie uratował. W najgorszym momencie depresji wbicie platyny było jedyną rzeczą dzięki której czułam, że nie jestem bezużyteczna. Jednocześnie LoL pochłania bardzo dużo czasu, który na pewno mogłabym lepiej spożytkować.
@romanpoetek6952
2 жыл бұрын
Gram od najmłodszych lat. Mogę powiedzieć, że kiedyś wykazywałem pewne objawy uzależnienia, bo gry były dla mnie formą ucieczki od sytuacji, jaka była wkoło. Jednak teraz, po latach i obecnie, widzę też, jak przydatnym pod wieloma względami było to medium. Kwestia też doboru tytułów myślę, bo zagrywałem się głównie w strategie i city buildery, choć wojennych też było sporo. Język to nie wszystko zdecydowanie, ale też przydatna (czy raczej ciekawa) wiedza np. historyczna. Do dzisiaj Civilizopedia jest jednym z najlepszych źródeł, przydatnych także w pracy 😉
@dariuszjaworski9805
2 жыл бұрын
Myślę że niesamowicie dużym atutem gier jest to, że (zwłaszcza te dobrze dopracowane i przemyślane) porywają nas za serca przez sposób zaprezentowania i właściwie podany system nagrody czy inaczej mówiąc system wpływu na bieg wydarzeń. Dobrze zrównoważona gra naprawdę robi swoje, niczym nie przymierzając zanadto, wciągający film. Pozdrawiam Cię serdecznie Łukaszu.
@karola2135
2 жыл бұрын
Polecam Hellblade: Senua Sacrifice, genialnie ukazuję perspektywę osoby chorej na psychozę
@altairps3HFW
2 жыл бұрын
Czyli symulator ćpuna
@danielbaggins7341
2 жыл бұрын
No i koniecznie ogrywane na słuchawkach.
@karola2135
2 жыл бұрын
@@danielbaggins7341 true
@s4k3n8
2 жыл бұрын
lepsze granie niz oglądanie bezwiednie telewizora
@robert17285
2 жыл бұрын
Pod koniec lat 80 -tych dostałem pod choinkę Atari 130 XE. Gry się wgrywało z kaset, potem pojawiły się cartridge. Tamte gry rozwijały refleks, myślenie strategiczne, pomysłowość itp. Masowość Atari czy Commodore w tamtych czasach sprawiały że praktycznie każdy "grał w gry". Nawet jak ktoś nie miał, to szedł w gości i grał. Co różnią na pewno tamte gry od dzisiejszych? To że NIKT się od nich nie uzależniał. Nikt nie zarywał nocy itp. Zresztą nie od dziś wiadomo że w procesie powstawania gier współczesnych uczestniczą spece od uzależnień, którzy wiedzą jak konstruować gry by pochłonąć gracza na całego. Współczesnych gier nie używam, nie licząc Fify 98, ponad 20 lat temu. Moje córki 10 i 12 lat grają w Minecrafta, nie jakoś dużo, ale na tyle żeby mówić o tym czasami i oglądać na Youtubie jak ktoś gra. Rozumiem o co chodzi w tej grze i rozmawiam z nimi o niej. Nie mniej jeśli ta gra wpływa pozytywnie na jakieś aspekty ich rozwoju, to ja ich nie widzę. W ostatni weekend córki poprosiły żebym włączył ....Atari! Tak, tak mam do dzisiaj ten komputer. Graliśmy w gry zręcznościowe wymagające koncentracji i refleksu, z każdą grą szło im coraz lepiej - a frajdy było co nie miara. Ot, takie moje doświadczenia.
@sceptykwielokrotny
2 жыл бұрын
Tak, dawne gry aż tak nie uzależniały, choć sięgając w przeszłość pamiętam, że mimo to wymagały nieco samodyscypliny by nie wtopić więcej czasu niż potrzeba. Jednak ilość tego czasu wydaje się nieporównywalna. Bez rozbudowanej fabuły z możliwością kontynuacji niczym w serialu, tworzyły zamkniętą całość i spokojnie można było zakończyć, a po kilku-nastu razach już nawet nużyły. Wydaje mi się, że uzależnienia, zwłaszcza u młodych, płyną też po częsci z ''wymuszenia'' co do sposobu spędzania wolnego czasu - kiedyś dzielili go na aktywności w realnych koleżeństwach gdzie nic innego nie było, choć paradoksalnie był wybór którego dziś już nie ma - wszyscy gdzieś siedzą, zamiast wyjść, tworząc społeczności w sieci. Czas wydłużają i podsycają więc jeszcze tutoriale i fora, gdzie ludzie wręcz specjalizują w najlepszych osiągach wymieniając doświadczenia, a same gry są aktualizowane i trzeba być z nimi na bieżąco. Na tak podwojony czas ciężko znaleźć alternatywę w równym stopniu emocjonującą, gdy poznajesz ludzi z całego świata z którymi możesz dzielić wrażeniami i pograć drużynowo, podczas gdy tamte gry były wyłączone z tej zespołowości. Poza tym, teraz każdy ma swój sprzęt i może zanurzyć w zaciszu pokoju. Kaseciaki odtwarzało się również z monitora tv, gdzie telewizor był raczej jeden, głównie w pokoju ''gościnnym'' a w takim układzie trudno o zarywanie nocy, byłoby to wręcz nie do pomyślenia. Pamiętasz wozy drzymały, ewentualnie kanciapy tzw salony gier? Też nie pograło się w nich długo, kasa i kolejki chętnych, więc wychodziło z poczuciem niedosytu i marzeniami by coś takiego mieć u siebie. Mnie stamtąd pozostał sentyment m in do automatów Pinball, na których później można było pograć z windozy, zaś inne gry z powodzeniem znaleźć na stronkach z grami. Na Commodore systematycznie grałam w Paradroid, jedną z ulubionych gier. Natomiast w obecne wole nie wciągać, mając świadomość, że dobre parę lat temu już wystarczająco wjechała na głowę dość rozbudowana, choć przeglądarkowa gra wschodniego sąsiada, na którą trzeba było zrobić szlaban też m in przez palenie, gdzie po każdej bitwie wypadał dymek. Teraz więc już w nią nie gram, choć pale dalej.
@dariajestem777
2 жыл бұрын
Czekam na filmik o wpływaniu na innych oraz podatności na bycie osobą na którą łatwo wpłynąć. Pozdrawiam☺️😁
@altairps3HFW
2 жыл бұрын
Przez spore nauczyłem się o ewolucji komórek a na biologii jedyne czego się nauczyłem to czekania na dzwonek.
@jarysaw8060
2 жыл бұрын
Został jeszcze wątek zarobkowy. Gry realnie pomagają przetrwać rodzinom w ciężkich czasach hiper inflacji - są dostępne polskojęzyczne materiały o graniu-zarabianiu via Argentyna&Wenezuella. Oraz, przyszłościowo. Gry mogą stać się rodzajem "pracy". Tytuły dziś projektowane a oparte na technologii krypto/blockchain mogą zacząć stanowić realny wkład do budżetu domowego kiedy "zarobione" coiny staną się wymienialne na twardą gotówkę.
@fariii_v1600
2 жыл бұрын
Polecam Death stranding. niby gra o chodzeniu, symulator chodzenia ale to działa w sposób relaksacyjny, jeszcze czasem jakaś piosenka wleci w idealnym momencie. Jeszcze jest niby taki tryp sieciowy, jak wybuduje się most to inni gracze z tego korzystają to ma się poczucie tego że pomagasz innym i robisz coś dobrego, lub zanosisz zgubione paczki.
@NeoMartel
2 жыл бұрын
Metal Gear Solid tak samo można śmiało w ciemno polecić prawie całą trylogię.
@fariii_v1600
2 жыл бұрын
@@NeoMartel trylogię? Cała seria świetna
@NeoMartel
2 жыл бұрын
@@fariii_v1600 masz racje seria xD złego słowa użyłem.
@fariii_v1600
2 жыл бұрын
@@NeoMartel wybaczam
@Arejen03
2 жыл бұрын
Jako bezrobotny członek społeczeństwa gry to ucieczka od świata rzeczywistego
@PipBoy904HD
2 жыл бұрын
eskapizm.... też tak mam,tak działają nie tylko gry, książki również a i nie tylko.
@robertchmielecki2580
2 жыл бұрын
Ale najwyraźniej nie chronią przed dramatycznie karkołomną gramatyką.
@PipBoy904HD
2 жыл бұрын
@@robertchmielecki2580 najwyraźniej nie, acz przed odp na komentarz wnosząc coś również, zresztą zgubiłem wątek w filmie w sprawie tej twojej gramatyki xD
@kaspini1534
2 жыл бұрын
0:00 tak jestem uzalezniony xD
@dawidsokalski
2 жыл бұрын
Jest to piękne, jak szerokie poznanie dają nam gry pokroju Wiedźmina. Lepsze niż niejeden audiobook.
@NikitawilsonRK
2 жыл бұрын
Geralt uratował mi życie 🐺już nie jeden raz....
@WanderDragon
2 жыл бұрын
Gry komputerowe pozwalają mi wyładować całą złość, agresję. Przynajmniej mogę się wyładować na wszelejakich istotach w grze, a nie na istotach w realu. Wtedy to poszłabym siedzieć. Gram w gry typu Wiedźmin, War of Warships, Battlefront, Avatar, CSI Miami.
@lordangelo2945
2 жыл бұрын
Polecam serię Gears of War nie tylko kampanię ale i multi 😉 brutalna gra z fajną fabułą i fajnym multiplayerem 🙂👍
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
War or warships ... ? ja wows mam 25k bitew wszystkie liniowe T10 , 342 statki w porcie , 57% WR , 8 kills w jednej bitwie , 368k max dmg done ,wszystkie 5 kampani zrobione z honorami , mam 3 solo warrior , 312 krakenow kilka razy razy bylem ranked 1 (old) i kilka razy ranked 1 w zlotej lidze , mam 37k stali i za tydzien biore FDR moj 7 stalowy statek ... mam 62 cerytfikaty za kila dni bede mial 20 big gifts z tego ... jestem zrelaksowany :)
@michahadrysiak5976
2 жыл бұрын
To dość ciekawe, że powiadomienie o filmie dostałem czytając właśnie "Game Thinking w Praktyce" z maja tego roku. Dziwna zbieżność czasu, że gdy w końcu sięgnąłem po książkę, temat pojawił się również na kanale :) Swoją drogą książka bardzo ciekawa konstrukcyjnie, bo przemyca pewne mechanizmy z gier by zaangażować czytelnika, co nie jest takie częste w medium jakim są książki.
@george.brzeczyszczykiewicz
2 жыл бұрын
Ależ ten podcast czuć sponsoringiem i to takim bez żadnego umiaru.
@kvassinc
2 жыл бұрын
umiaru? masz to tylko we wstępie xD
@marcinwazny7769
2 жыл бұрын
Powinien być chociaż jakiś promo kod na te laptopy od x-kom'a.
@tmbe_official
2 жыл бұрын
Fajny material , z mojego doświadczenia kompow i konsol od C64 i PS1 po dzisiejsze wersje to do gier to tylko Konsola! Pozdro
@biohazard6020
2 жыл бұрын
4:00 pomiń reklamę
@ItsMy149thTimeHereHelp
2 жыл бұрын
Nie wiesz co napisać więc zostawiasz kom dla zasięgu. 😳 6:42 Polecam. Musiałam chodzić na korepetycje z angielskiego, potem zaczęłam grać w gry i od razu jest lepiej. Teraz to ja pomagam w angielskim rodzinę/znajomym.
@shiroko6333
2 жыл бұрын
Ja od ponad roku gram co jakiś czas w gry rytmiczne oraz logiczne. Obserwowałam się przez jakiś czas m.in. pod względem koncentracji,pamięci,kreatywności,szybkiego podejmowania decyzji, łączenia faktów. Widzę,jaki progres się u mnie dokonał :D Już nie mówię o nauce np.języków dzięki grom. Moja mama,która nigdy nie uczyła się angielskiego w ciągu może 2 lat nauczyła się go na poziomie komunikatywnym 😂 (najpierw pojedyncze słówka,żeby znaleźć jakiś przedmiot,potem rozmowy z ludźmi z zagranicy żeby dostać jakieś przedmioty itp.). Bardzo też rozwinęła swoją spostrzegawczość przez strzelanki :D
@kepler9988
2 жыл бұрын
Nie wiem czy coś mnie tak ucieszy w tym roku niż to, że trafiłem na ten kanał
@savikbass
2 жыл бұрын
Ja gram w project igi. Uczy cierpliwości:)
@chantieev
2 жыл бұрын
Bardzo ciekawy materiał : ) Myślę że super tematem byłoby zagłębienie się w papierowe erpegi, które są coraz bardziej popularne.
@metsolainenpov8771
2 жыл бұрын
Nooooo to teraz już wiem co będę robił w Sylwestra ;)
@lordangelo2945
2 жыл бұрын
Będziesz grał w Tomb Raidera? 🤣
@gdfgd5979
2 жыл бұрын
I jak tam sylwester? 😂
@taknie7291
2 жыл бұрын
Gram w gry od dzieciaka i mogę powiedzieć że miałem kilka uzależnień ale też angielskie gry nauczyły mnie o wiele więcej niż bym się nauczył w szkole gry też pomogły mi poznać paru fajnych ludzi moim zdaniem gry rozwijają wyobraźnię i przez gry postanowiłem pójść na kierunek informatyczny
@IshimuraKatou
Жыл бұрын
Grałem w przeszłości dużo, teraz mam mniej czasu przez studia co mnie wkurwia. Gry mają fest dużo pozytywów. Jak ktoś mi nie wierzy, to zostawię linka do pewnego filmu na KZitem. kzitem.info/news/bejne/oqmG2aame2aqmKA U mnie to dzięki grom rozwinął się język angielski, tylko przez pandemię się trochę pogorszył. A poza tym to gry w których byłem tym dobrym pomogły mi rozwinąć moralność. Chociaż przez pewne wydarzenia które mnie spotkały zrobiłem trochę złych rzeczy których żałuję.
@Przylga
2 жыл бұрын
Gry dobre są! Polecam na uraz po schizofrenii! Ludzie chorzy na schizofrenie powinni właśnie grać w gry komputerowe: przygodówki, logiczne, strzelanki, FPS. Podczas zabawy uzupełnią sobie ubytki na psychice! Łatwiej się gra w chorobie psychicznej, niż czyta książki na których ciężko się skupić.
@NeoMartel
2 жыл бұрын
"You are fighting against the pesimistic world that exists in your head" -Pokiehl z gry Legend Of Mana.
@Embrod
2 жыл бұрын
Dziwnie słyszeć reklamę, sprzętu komputerowego na tym kanale.
@piotr4311
2 жыл бұрын
Morderczy pasjans i saper xD
@nihilistycznyateista
2 жыл бұрын
Jak ja widzę przyszłość gier? W postaci rozwiązania, które zapewni grafikę o jakości, praktycznie nieograniczonej ze względu na wymaganie sprzętowe, a jednocześnie sprzęt, na którym to pójdzie będzie tani. Jak do tego dojdzie? Otóż przez nową, lepszą wersję streamingu gier, Gra streamowana nie jest ograniczana sprzętowo przez naszą konsolę, czy blaszaka, ale ma tą wad ę, ze potrafi mieć spore opóźnienia, a z kolei gra randerowana u nas wymaga solidnego sprzętu, ale reakcja jestt natychmiastowa. Gra przyszłości połączy oba światy i będzie ona działać hybrydowo - u nas wygeneruje się posftać, reagująca w mgnieniu oka, a na odległym serwerze promienie RTX, tła, cząsteczki itd. dzięki czemu po złożeniu tego do kupy nasz niezbyt mocny, ale jednak nie dowolnie słaby sprzęt będzie zawsze wyświetlał najlepsze detale. Konsola nowej generacji wystarczy na długie lata, choć po stronie serwera streamującego będą ciągłe upgready, dlatego mimo posiadania konsol bez abonamente nir zagramy - ale tych będzie mnóstwo do wyboru, nie tylko od producentów konsol, ale też od Netflixa, epica, czy amazon, a nawey dostawców indyków. A tak przy okazji kina zmienią swoją działalność i będzie można wynajmować sale z kumpami na wspólny binch watching seriali, czy granie na konsoli na podzielonum ekranie 200 cali na wygodnych siedzeniach, z klimatyzavcją, świetnymi głośnikami i popcornem.
@suifufunun
2 жыл бұрын
bardzo mi pomagają gry estetyczne typu Ico, Shadow of the Colossus, lub coś bardziej oryginalnego, np warioware
@danielbaggins7341
2 жыл бұрын
Polecam The Last Guardian od tych samych twórców.
@voiceofomiej7722
2 жыл бұрын
No to znam ludzi którym gry spowodowały depresje
@niewiem88888888
2 жыл бұрын
Czyli które gry mogą pomóc w wyjściu z depresji, potrafi ktoś podać jakiś tytuł?
@danielbaggins7341
2 жыл бұрын
Wiele pozytywnych, optymistycznych gier znajdziesz na konsolach Nintendo. Tytuły takie jak Super Mario Oddysey, Zelda: Breath of the Wild, Captain Toad, Paper Mario, Luigi's Mansion (wszystkie do ogrania na Nintendo Switch) zapewniają masę frajdy i cechują się znakomitą rozgrywką. Trudno w nie grać i nie dać się zarazić pozytywną, przyjazną atmosferą, którą promieniują. Nie oferują one jednak niestety nic głębszego pod względem fabularnym. Z tych ambitniejszych w aspekcie historii gier możesz spróbować Ico, Shadow of the Colossus i The Last Guardian, od japońskiego twórcy, Fumito Uedy (gry te można ograć na PlayStation 4 oraz 5). Często podaje się je jako przykład gier, jako dzieł sztuki. Odznaczają się dużym artyzmem i wrażliwością w potraktowaniu poruszanych tematów. Sam lubię wracać do przedstawionych tam światów, gdyż pobyt w nich traktuje terapeutycznie. Możesz również wypróbować grę, którą tutaj już ktoś polecił w komentarzach, mianowicie Hellblade: Senua's Sacrifice (do ogrania na każdej dużej platformie). Opowiada ona historię osoby z zaburzeniami psychicznymi i robi to w sposób, który dobrze wykorzystuje medium. Z mniejszych produkcji warto sięgnąć po np. Ori and the Blind Forest, Ori and the Will of the Wisp (na Xboksach) oraz Gris (na wszytkim). Są to piękne estetycznie gry, z prostymi, ale chwytającymi za serce historiami. Podsumowując, jest tego naprawdę dużo. Jednak szukać warto głównie poza mainstreamem, wśród mniej znanych, niszowych tytułów. Te większe, głośne, często są tworzone przez chciwe korporacje, którym zależy głównie na jak największym finansowym sukcesie, a nie tym artystycznym.
@radekbiaecki7939
2 жыл бұрын
leauge of legends
@NikitawilsonRK
2 жыл бұрын
Oczywiste. Wiedźmin pomógł mi być mniej uległym i podejmować w życiu bardziej odważne decyzje. Polecam😉😊🐺ps. Słyszałam opinie niektórych graczy, że Wiedźmin uratował im życie podczas pandemii 👍
@lordangelo2945
2 жыл бұрын
@Krwista Zieleń spoko ma taki do Wiedźmina klimat muzyczny gra Lineage II 😉👍 polecam posłuchać z tej gry muzykę z miasta Giran, miasteczka Talking Island 😃
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
Zagraj w Life is strange i w Stardew valley sa swietne .
@janbrzyski901
2 жыл бұрын
Polecam minecraft i budowanie obozów
@pioterrr0228
2 жыл бұрын
od grania w lola to ja dostałem depresje ale ogólnie ma to sens
@SylwesterWWABMW1990
2 жыл бұрын
👍
@darkziom
2 жыл бұрын
Lubię grać w grę
@klukjaniuk
2 жыл бұрын
Kolejna reklama Asusa :p fajnie że są współpracę ale kurde te wspominane nazwy modeli jakieś nieznane skróty i nazwy w trakcie promowania produktu brzmią mega dziwnie i nienaturalnie. Rozumiem że takie były wymagania od klienta ale kurde brzmi to niezbyt fajnie i wcale nie zachęcająco. Chyba klient jeszcze nie kumają a przynajmniej nie wszyscy że tak nie wygląda dobra promocja :p
@piotr4311
2 жыл бұрын
Grałem, gram i grać będę. Gry wideo, a nie ograniczaj się tylko do PC. Jak już coś się omawia należy używać poprawnej terminologii. Gry jako takie mają sporo walorów mogą poruszać trudne tematy, czy pokazywać niezwykłe artystyczne wizje Brothers: A Tale of Two Sons. No i co najważniejsze nie gra się na laptopie to "proteza" jak już to stacjonarny PC lub konsola.
@romanpoetek6952
2 жыл бұрын
Nie zgadzam się, że gra na lapku to proteza, nie przy dzisiejszej technologii. Może nie mam proponowanego Asusa, ale mam inny sprzęt z rtx 2060 i solidną i7 na pokładzie, spokojnie dużo współczesnych tytułów na wysokich detalach. Przykładowo - AC Odissey średnio 80 fps, maksymalne ustawienia.
@kvassinc
2 жыл бұрын
co za pitolenie, można grac na laptopie równie dobrze co na pc. po prostu cena jest wyższa i tyle xD
@anankofan9327
2 жыл бұрын
Najlepsze na kaca jest; praca, powietrze z materaca i ... GTA 5
@patryxsterv4523
2 жыл бұрын
Grywacie czasem w gry komputerowe XD Trochę boomersko to brzmi Haha
@d-evil8075
2 жыл бұрын
Ok
@MrRGBable
2 жыл бұрын
4 reklamy? Srogo
@jozefczajkowski8898
2 жыл бұрын
League of Legends najlepsze na depresje.
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
Ja dostal bym depresji grajac w lol ...
@radekbiaecki7939
2 жыл бұрын
potwierdzam :) nick do pogrania bialyradek2
@karolkowalski3842
2 жыл бұрын
Tak, ale tylko z RTX xD
@kvassinc
2 жыл бұрын
ale jak to ktoś chce zarabiać
@nikodemnerdowski8449
2 жыл бұрын
ja nie wiem co tą gry komputerowe :}
@emilaszczepaniak765
2 жыл бұрын
Na depreche serial ranczo 😛
@cookiesupervisor2211
2 жыл бұрын
Tylko problem z serialem ze jestes biernym odbiorca , w grach ty decydujes co sie stanie .
@radekbiaecki7939
2 жыл бұрын
i serial sie kończy .... ksiadz biskupem wojt prezydentem a w lola codziennie nowa historia co roku nowy sezon nowi ludzie itp.
@cottard7698
2 жыл бұрын
Strata czasu, rozleniwiają, ogłupiają, wywołują agresję (no kurwa, raczej ..), zabijają umiejętności towarzyskie i uzależniają. Wszystko się zgadza. Do tego potrafią w EKSPRESOWYM tempie wpędzać w depresję (i to wcale nie chwilową). Ewentualne skutki pozytywne? Chyba przy niektórych jest szansa na zwiększenie refleksu. I chyba trochę pomogły w nauce angielskiego (daaawno temu nie było spolszczeń). A więc .. warto? No chyba Cię poebao! Zajmij się czymś co ma sens.
Пікірлер: 92