در این ویدئو به خیلی موضوعات دیگر که میشد اشاره کرد نپرداختم؛ از جمله نازک و تُنک بودن خط داستان، موقعیتی که عملا به قتلگاه فیلمساز بدل میشود و نابلدی در اجرا بیش از همیشه به چشم میآید (زیرا فیلمسازان این چنینی اصولا به صحنههای شلوغ و کتککاری عادت دارند تا بتوانند با بُرشهای مثلا زمانشکن عدم تسلطشان بر الفبای سینما را پنهان کنند)، و این که مبتذلبودن صرفا در شوخی جنسیِ فیلمهای کمدی زردِ روز نیست، میتوان ظاهری جدی داشت و مبتذل بود. اگر فیلم را دیدهاید، یا اگر ندیدهاید ولی موضوع مورد بحث برایتان جالب است، خوشحال خواهم شد نظرتان را بدانم. مخالف یا موافقاش فرقی نمیکند، مهم این است که بدانم بقیهی تماشاگران هم چنین تصوری از این نوع سینما دارند یا نه.
Негізгі бет Музыка راهنمای ساخت فیلمهای چرک: دربارهی «شب، داخلی، دیوار» ساختهی برادران جلیلوند
Пікірлер: 35