متن، تدوین و گویندگی: محسن ظهوری
رقص نشانه شادی است؛ سرخوشی و نشاط. گرچه گاهی غم پدری است بر مزار پسر کشتهشدهاش، و در مواقعی هم نمایش و تبلیغات حکومتی، اما رقص را به سرور و شادمانی میشناسند. چیزی که جمهوری اسلامی ممنوع کرده. هنری به قدمت تاریخ زندگی انسان را عملی هنجارشکن خوانده. زنان را حذف و رقص را حرکات موزون نامیده، اما چرخش و پیچش و چین و شکن بدن را نمیتواند محدود کرد. هنری است که در ایران هزاران سال دوام آورده و همچنان خواهد ماند.
(اگر دوست داشتید، لطفا این صفحه را سابسکرایب کرده و آن را به دوستان خود معرفی کنید)
Негізгі бет رقص ایران؛ از دوران باستان تا ممنوعیت جمهوری اسلامی
Пікірлер: 148