Naszym powołaniem jest jedność. Dwoistość, która jest naszym nieszczęściem to przecięcie, sprawiające, że ten kto kocha jest inny niż ten kto jest kochany, ten, kto poznaje jest inny niż ten kto został rozpoznany, materia inna niż ten kto na nią działa. To oddzielenie podmiotu od przedmiotu. Androgyn jako symbol całości i doskonałej pełni staje się lustrem, w którym odbija się nasza osamotniona cząstkowość. Słowa nie są w stanie przekroczyć dystansu.
- Күн бұрын
RzeczOnieprzystawalności, czyli sen androgyna
- Рет қаралды 238
Пікірлер