แนวทางการแก้ไขปัญหายาเสพติด 2566
การแก้ไขปัญหายาเสพติดเป็นหนึ่งในเรื่องที่ยากและท้าทายมากที่สุด ซึ่งถือเป็นวาระแห่งชาติ เนื่องจากส่งผลกระทบรุนแรงในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านสุขภาพ สังคม เศรษฐกิจและความมั่นคงของประเทศ
ปัจจุบันประเทศไทยมีการปรับแผนการแก้ไขปัญหายาเสพติดให้สอดคล้องกับที่ประชุมสมัชชาสหประชาชาติว่าด้วยปัญหายาเสพติดโลก ค.ศ. 2016 (UNGASS 2016) ด้วยการใช้สาธารณสุขนำการแก้ไขปัญหายาเสพติด เน้นการดูแลสุขภาพผู้ป่วยพร้อมกับการแก้ไขปัญหาสังคมไปด้วยกัน แต่ยังคงป้องกันและปราบปรามยาเสพติดอย่างเข้มงวด
สำหรับแผนปฏิบัติการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด พ.ศ. 2566 ยังคงเน้นการแก้ไขปัญหาตั้งแต่ต้นทางจนถึงปลายทาง ซึ่งแบ่งออกเป็นมาตรการต่าง ๆ ดังนี้
ด้านการป้องกันและปราบปราม
เน้นการสร้างกลไกการเฝ้าระวังยาเสพติด สร้างภูมิคุ้มกันให้เด็กและเยาวชนอย่างเหมาะสมด้วยการเรียนการสอนที่ส่งเสริมกิจกรรม
นอกหลักสูตร รวมถึงการสนับสนุนให้สถานศึกษาเป็นพื้นที่สีขาว ห่างไกลและปลอดภัยจากยาเสพติด นอกจากนี้ยังมุ่งเน้นการเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชนด้วยการ
พัฒนาคุณภาพชีวิต ความเป็นอยู่ของคนในชุมชน เสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับชุมชน
ด้านการสกัดกั้น
เพิ่มมาตรการและความเข้มข้นในการเฝ้าระวังการลักลอบขนส่งยาเสพติดตามแนว
บริเวณชายแดนและบริเวณที่มีความเสี่ยง ด้วยการเสริมกำลังในพื้นที่เป้าหมายเพื่อเฝ้าระวังความเคลื่อนไหวของขบวนการลักลอบยาเสพติด นอกจากนี้ยังมุ่งเน้นการร่วมมือกับหน่วยงานด้านยาเสพติดทั้งในไทย-ต่างประเทศ เพื่อปราบปรามเครือข่ายค้ายาเสพติดอาชญากรรมข้ามชาติ รวมถึงการสกัดกั้นในบริเวณที่มีการขนส่งสินค้า ไม่ว่าจะเป็นทางอากาศหรือทางน้ำ
ด้านความร่วมมือระหว่างประเทศ
นอกจากเพิ่มความร่วมมือระหว่างประเทศทั้งในและนอกภูมิภาคเพื่อสกัดกั้นขบวนการ
ค้ายาเสพติดแล้ว ยังสนับสนุนความร่วมมือเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร รวมถึงการใช้เครื่องมือและเทคโนโลยีต่าง ๆ เพื่อประโยชน์ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติดอย่างครอบคลุม
ด้านการบำบัดรักษา
คัดกรองผู้เสพ-ผู้ติดยาเสพติด แล้วนำเข้าสู่กระบวนการบำบัดอย่างเหมาะสมโดยเฉพาะกลุ่มที่มีความเสี่ยงและแนวโน้มในการก่อ
ความรุนแรงหรือมีอาการทางจิต ให้ได้รับการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิด อีกทั้งยังเน้นสร้างระบบบำบัดฟื้นฟูแบบ “ชุมชนเป็นฐาน” หรือ Community Based Treatment (CBTx) ที่เป็นแนวคิดการบำบัดรักษาผู้ป่วยยาเสพติดโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ให้สามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับสังคมและชุมชนที่ตนเองอาศัยอยู่ได้โดยไม่ก่อให้เกิดความเดือดร้อน เช่น การบูรณาการรูปแบบการดูแลรักษาให้สอดคล้องกับระบบบริการสุขภาพที่มีอยู่เดิม และ จัดบริการต่าง ๆ ในชุมชนให้ใกล้ชิดกับสถานที่เสี่ยงต่อการใช้ยาเสพติด รวมถึงช่วยให้ผู้ป่วยพัฒนาทักษะการชีวิตในด้านต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น การปรับตัวเพื่อเข้าสังคม หรือ การฝึกอาชีพเพื่อหารายได้ เป็นต้น
Негізгі бет สถานการณ์ยาเสพติดในไทย ตะลึง...ในต่างประเทศทั้งเมืองมีแต่คนติดยา
Пікірлер