Buyum işte…
O gün 13 Ekim 2011 tarihi idi.
Günlerden Perşembe.
ESKADER Babıali sohbetleri..
Konu basında kültür-sanat..
Ben de söz aldım.
Bu dünyadan ayrılan bir dosta teşekkür etmekti esas gidişim.
Rahmetli Sefa Koyuncu’ya teşekkür ve tanışma için gitmiştim.
Konuşmamın başlarında teşekkür gerekçelerini söylemişim.
Sonrasında da iyi ve kötüyü vurgulamamız gerektiğini belirtmişim.
Kötüye de örnek olarak terör örgütünün gazetesini vermiştim.
O zamanlar mukdtedir olan terör örgütünün.
Ve o zamanlar çok az insanın, sivil toplumcunun söyleyeceği sözleri şimdi terör örgütü olarak tescillenen kurumun gazetesi için söyledim.
İkbal ve imkan edinmek isteyen herkesin el üzerinde tuttuğu, biat ettiği, hoşame yaptığı bir dönemdi..
Bir yerlerde el-etek öpüldüğü, icazet alındığı bir dönemdi.
Söylediklerimin muhtemel bana olacak olan sonuçlarını elbette öngörüyordum da..
Ama söylemeliydim.
Aynı şeyleri 28 Şubat 2015 tarihinde de söylemişim.
Çınaraltı Sohbetleri’nin 65.sinde
Ali Nar ağabey için yaptığımız saygı toplantısında.
Benim esasında terör örgütüyle de bir alıp-veremediğim yoktu.
Çünkü ilgim de yoktu.
Bilgim de olamazdı.
Sadece gazetesindeki değişimin Türkiye’nin hayrına olmadığını tespit etmiştim.
Bunu da gazeteyi de okuyarak anlamıştım.
Son yazım da 2004 yılında yayınlanmıştı.
Ben yazmadım.
Yazsa idim düşündüklerimle ve ilkelerimle çatışırdım.
Vicdanım beni mahkum ederdi.
Ve kaldıramazdım vicdan mahkumiyetini..
Söz konusu vatansa gerisi teferruattır.
Değişmem.
Kimse değiştiremez.
Nitekim değiştiremedi kimse..
Ben buyum işte…
Негізгі бет Sosyolog Cafer VAYNİ'nin, Zaman Gazetesini Tenkit Ettiği, 13 Ekim 2011 Tarihli, Tarihi Konuşması...
No video
Пікірлер: 1