Бала күнімде туған інім Садуақас екеуіміз атқа мінгесіп алып,сиыр іздеп келе жатырып дәл осындай ұймаға түсіп кетіп,атымыз мойнына шейін батып кетседе де,ақыры алып шығып еді.Сол кезде қыр астындағы үйді көргенде жәмән жылағанымыз есіме түсіп отыр.Қарасулы дейтін жайлауда болған жағдай.Қарауылкелдіге жақын.
Пікірлер: 3