دیدگاه اسلام در باره یتیم
------------------------------------------------
چهل حدیث درباره يتيمان
«مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»: مِنْ أفضَلِ البِرِّبِرُّ الأَیتامِ. یكی از والاترین مراتب نیكوكاری لطف و اِحسان نسبت به یتیمان است. (فهرست غرر، ص ٤٣١)
١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
خیرُبُیوتِكُم بَیتٌ فیهِ یَتیمٌ مُكَرَّمٌ.
بهترین خانههای شما خانهایست كه در آن طفل یتیمی مورد مهر و عطوفت قرار بگیرد. (مواعظ عددیّه، ص ١٩)
٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
اَلله اَلله فی الأَیتامِ! فلا تَغُبّوا اَفواهَهُم و لایَضیعُوا بِحضَرِتَكُم.
از خدا بترسید و دربارة ایتام، خدا را شاهد و ناظر بگیرید! مبادا آنها گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند و در جمع شما حقّشان ضایع و پایمال گردد. (نهجالبلاغه، (وصیت)نامه ص ٤٧)
٣ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
مِنْ أفضَلِ البِرِّبِرُّ الأَیتامِ.
یكی از والاترین مراتب نیكوكاری لطف و اِحسان نسبت به یتیمان است. (فهرست غرر، ص ٤٣١)
٤ـ «حضرت فاطمه زهرا سلامالله علیها»:
فَرَض اللهُ مُجانَبَةَ أَكِل اَموالِ الیَتامی اجارةً مِنَ الظُّلم.
خداوند خوردن مال یتیمان را حرام فرمود تا حقوق آنان از ظلم و تعدّی محفوظ بماند. (بحار، ج ٧٩، ص ٢٦٨)
٥ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اِنّ الیَتیمَ اِذا بَكی اِهتَزَّ لِبُكائِهِ عَرشُ الرَّحمنِ!
وقتی یتیم گریه میكند عرش خدای رحمن به لرزه درمیآید! (لئالی الأخبار، ج ٣، ص ١٨١)
٦ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
اِرحَموا الأرْمَلَةَ وَ الیَتیمَ.
نسبت به بیوهزنان و یتیمان دلرحم و مهربان باشید. (تحفالعقول، ص ١٤٧)
٧ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
كُن لِلیَتیمِ كَالأَبِ الرَّحیمِ وَ اَعلَمْ اَنّكَ تَزرَعُ كذلِكَ تَحصُدُ.
نسبت به یتیم مانند یک پدر عطوف و مهربان باش و بدان که تو امروز (هرچه) میکاری (فردا) آن را درو خواهی کرد. (بحار، ج ٧٧، ص ١٧١)
٨ـ «امام محمدباقر(علیهالسلام)»:
إنّ لِلیَتیمِ حقّاً.
مسلّماً یتیم، حق و حقوقی دارد. (ثوابالاعمال، ص ٤٤٤)
٩ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
مَن حَفِظَ یتیماً حَفِظَهُ الله.
هر کس از یتیمی حفاظت و نگهداری کند خداوند حافظ و نگهبان او خواهد بود. (لئالیالاخبار، ج ٣، ص ١٨١)
١٠ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اِتّقوا الله فیالضَّعیفین النساءُ و الیتیم.
دربارة این دو ضعیفُ البُنْیه خدا را شاهد و ناظر بدانید: یکی زنان و دیگر یتیمان. (خصال، ج ١، ص ١٠)
١١ـ «امام رضا(علیهالسلام)»:
إنْ كانَ المُعَزیّ یتیماً فَامسَحْ یَدَیْكَ عَلی رَأسِه.
اگر صاحب عزا شخص یتیم داغدیده باشد تو با دو دست عطوفت و نوازشگر خود بر سر او بِکِش. (کتابالحدیث، ج ٣، ص ٣٩٩)
١٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
مَن رَعَی الاَیتامَ رُعِیَ فی بَنیهِ.
کسی که حقوق یتیمان را مراعات کند حقوق فرزاندان او نیز مراعات خواهد شد. (فهرست غرر، ص ٤٣١)
١٣ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
ما مِن عَبدٍ یَمَسحُ یَدهُ علی رأسِ یتیمٍ رحمةً لَهُ اِلاّ اَعطاهُ اللهُ بِكُلِّ شَعرةٍ نوراً یَومَ القِیامةِ.
هر کس بر سر یتیمی دست ترحم و عطوفت بِکِشد خداوند به تعداد هر مویی (که دست بر آن بگذرد) نوری در قیامت به او عطا خواهد فرمود. (وسائل، ج ١٥، ص ١١١)
١٤ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
مَن كفی یتیماً فی نَفَقتِهِ بِمالِه حتّی یَستَغنی وَجَبت لَهُ الجَنّةُ اَلبتّة.
کسی که نفقة یتیمی را با مال خود سرپرستی کند تا به حدّ بینیازی برسد بدون تردید بهشت برای او واجب میگردد. (وسائل، ج ١١، ص ٥٦٠)
١٥ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
انَا و كافِلُ الیَتیمِ كَهاتَینِ فیالجَنَّةِ اِذا اتَّقَی الله عزَّوجَلَّ (و اَشارَ بِالسَّبّابَةِ وَ الوُسطی)
من (فردا) با سرپرست یتیم ـ مشروط به تقوا و پرهیزکاری ـ در بهشت (مانند دو انگشت سبّابه و میانه) در کنار هم خواهیم بود. (تفسیر نورالثقلین، ج ٥، ص ٥٩٧)
١٦ـ «امام محمدباقر(علیهالسلام)»:
مَن اَنكَرَ مَنكُم قَساوَةَ قَلبِه فَلیُدْنِ یَتیماً فَلْیُلاطِفْهُ وَلْیَمسَحْ رأسَهُ یَلینُ قَلبُهُ بِإذنِ الله.
هر گاه یكی از شما در خود احساس قساوت و سنگدلی كرد طفل یتیمی را نوازش كند و دست عطوفت بر سر او بكشد به یاری خدا دلش نرم و مهربان میگردد. (وسائل، ج ١٥، ص ١١١)
١٧ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
أحَسِنوا فی عَقِبِ غَیرِكُم تُحسَنوا فی عَقِبِكُم.
با نسل و بازماندگان دیگران به نیكی رفتار كنید تا با نسل و بازماندگان شما نیز به نیكی رفتار نمایند. (بحار، ج ٧٥، ص ١٣)
١٨ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
إنّ فیالجنّةِ داراً یُقالُ لَها «دارُالفَرَحِ» لایَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ یَتامَی المُؤمِنین.
بهشت خانهسرایی دارد به نام «دارالفَرح» (خانة شادی)، تنها کسانی وارد آنجا میشوند که ایتام مؤمنین را شاد و خُرّم کرده باشند. (نهجالفصاحه، ج ١، ص ١٧٥)
١٩ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
ظَلْم الیَتامی والاَیامی یَنزِلُ النِّقَمَ و یَسلُبُ النِّعَمَ أَهلَها.
ظلم و ستم به یتیمان و زنان بیشوهر و بیسرپرست باعث نزول عذاب و نقمت و سلب و زوال نعمت از صاحبانش میگردد. (فهرست غرر، ص ٤٣١)
٢٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام»:
اَدِّبِ الیَتیمَ مِمّا تُؤَدِّبُ بِهِ وَلَدكَ.
طفل یتیم را مانند فرزند خودت به طور یکسان تربیت و ادب کن. (وسائل، ج ١٥، ص ١٩٧)
Негізгі бет یتیم| جایگاه یتیم در اسلام
Пікірлер