insana en çok acı veren şey, söyledikleriyle söylemek istedikleri arasındaki uçurumdur. etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz...
gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile...
kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız.
Ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlere battım, sıkıştım kaldım.
Öylesine güzel bir gökyüzünün altında bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?
Namuslu olmak sizi diğer insanlardan üstün yapmaz, övünme hakkını vermez,
zaten herkes yaşadığı sürece namuslu olmak zorundadır;
ama insanoğlu aptal değilse bile korkunç derecede nankördür.
Evet, eşi bulunmaz bir nankör..
önce biraz ağladılar, ama alıştılar şimdi.
Aşağılık insanoğlu her şeye alışır...
Hayatım boyunca şöyle bir kaç kişinin suratına tokat atmadığıma da çok üzgünüm.
Ben kötü bir insan değildim.
ne aksi bir adamım, ne de uysal biriyim.
ne alçağın biriyim,
ne de namuslu,
ne onurlu biriyim,
ne bir kahramanım,
ne de bir korkak.
Ben hiçbir şey olamadım.
" Dünya hassas kalpler için cehennemdir. "
Dünya mı yıkılsın
yoksa bir bardak çay mı içersin? deseler...
Ben çayımı içtikten sonra dünyanın canı cehenneme derdim.
Denginiz değilim efendim, dengesizim...
bir sürü şerefli insan var, emeklerinin karşılığını alamasalar da, kimseye boyun eğmeyen, kimseden ekmek istemeyen insanlar var.. Bence, gerçekten büyük insanlar,
dünyada büyük acılar çekmek zorundadır.
Varsın çirkin olsun yüzüm,
ama kibar, anlamlı
ve en önemlisi zeki olsun yeter.
Bir katilden daha cani insanlar gördüm. umudumuzu öldürenleri gördüm.
Param olduğunda, benim de son derece orijinal biri olduğumu göreceksiniz.
Paranın en bayağı, en iğrenç yanı
insana yetenek bile verebilmesidir.
Bir insanın artık gidebileceği
hiçbir yeri olmamasının
ne olduğunu biliyor musunuz?
En iyisi hiçbir şey düşünmemek.
mümkünse tabi...
*Yeraltından Notlar
Fyodor Mihaylovic DOSTOYEVSKI
Yorum: Ali Fırat ÇALIŞGAN
Негізгі бет Yeraltından Notlar | F. Mihaylovic DOSTOYEVSKI
Пікірлер: 1