#eğitim #postmodern #özgürlük
Devlet eğitimi elbette ki belirli bir formda olacaktır. Çünkü devletler de belirli bir formdadır ve onlar için özgürlük çok tehlikeli bir alandır. Çünkü özgürlükler bazen formları bozabilir ve değiştirebilir. Ancak gelişim bozulmayan formların olduğu bir ortamda yetişemeyecek kadar kırılgan bir kavramdır.
Peki olay nerede başlıyor?
Olay tam olarak zorunlu eğitim dediğimiz şeyin özgürlüğümüzü bir kenara bırakarak itaat etmeye başlamamızı istemesiyle başlıyor. Adı üzerinde zorunlu eğitim buradan ne çıkarıyoruz. Ya benim devletimin formuna gireceksin yada oyun dışı kalacaksın.
Burada esas sorun insanlar ve onların eğitimle kurdukları ilişkide yatmaktadır. Okullar ve maaşlı öğretmenler çocuklarımıza nizamı öğretebilirler, Sosyalleşmeyi öğretebilirler, belirli teknik bilgileri öğretebilirdiler ki bunlar da bir toplumun oluşması için gerekli olarak görülürler. Ancak derinleşmeyi ve konular içerisindeki bağlamı anlayabilmeyi insan ancak yolculuğu ve deneyimleri ile kendisi öğrenebilir.
Çağımız için geçerli olan şey ne peki? Çoğu zaman ortamlarda bahsedildiğinde hakir görülen, bilinemediği için bir dalga konusu olan deneyim meselesi. Yani bir şeyleri kurcalayarak öğrenebiliyoruz. Hatta zorunlu eğitimin içerisinde öğrendiğimiz en veciz sözlerden biri de “fazla kurcalama”dır.
Unutmamalıyız ki her büyük yazar, sanatçı, filozof vb. düşünmekle işi olan herkes aslında çok basit şeyleri kendi hayatlarındaki içsel yolculularında bir bağlama oturtarak anlatmaya çalışıyor. Çoğunlukla bu anlatılanlar birileri için çok güzel ve mantıklı gelirken birileri için çok çirkin ve saçma geliyor. Bu sebeple her şey herkes için olamaz. Eğitim de böyle.
İnsan içselleştirdiği dertlerini anlatabildiği kadar insandır.
Instagram: / hipotetikmedya
Discord: / discord
Twitter: / hipotetikmedya
Негізгі бет Özgürlüğün Keşfi: Neden Yanlış Okuyoruz? | Saçmalıklar Ansiklopedisi #5
Пікірлер