УДИВИТЕЛЬНО ОДНО : ТОМУ , КТО ОЗВУЧИЛ ЭТО " ПРОШАНИЕ " - СТИХ ОТАРА ЧИЛАДЗЕ - ПОЧЕМУ НЕ ХВАТИЛО СМЕЛОСТИ ДОКОНЧИТЬ ЕГО ! ВЕДЬ МАЛО ОСТАВАЛОСЬ . ПРОКЛЯТЬ ТАК ДО КОНЦА ! УЖ ! ... ДАМАХРЧОБС , თუკი ამოძახებას ვერ შევძლებ უცებ ...
@mananadj7987
3 ай бұрын
ЧТО ЖЕ ЗДЕСЬ ДОБАВИТЬ ?.. НЕЧЕГО ... ПОТОМУ ЧТО ОДНА ИСТИНА ОСВЕЩАЕТ ДРУГУЮ И ПОЭТ И ТОЛЬКО ОН СУМЕЛ ВЫРАЗИТЬ ЭТО СТОЛЬ ГЕНИАЛЬНО И ПРОСТО ... ЦЕННОСТЬ ИДЕАЛА В ТОМ , ЧТО ОН УСКОЛЬЗАЕТ ПО МЕРЕ ПРИБЛИЖЕНИЯ К НЕМУ ...
@gia23021994
4 ай бұрын
ვაი ბატონო რა სასწაული ხარ🫶
@Kuuu545
7 ай бұрын
დამაჟრიალაა!!!!!!ბოლო სტროფიიიიი!!!!
@bubamaisuradze9641
Жыл бұрын
Bolomde rato arari
@gagaimnaishvili7298
Жыл бұрын
პოეზია მშვენიერია რასაც უნდა აღწერდეს იგი. შუბლში ჩამჯდარ ტყვიას თუ აყვავებული იასამნის ტოტს. ცხადია ჭეშმარიტი პოეზია!
@zazakhvedelidze5755
2 жыл бұрын
რა მოხდა თუკი ვეღარ შევხვდებით, ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ და ასეთია ყოველთვის ბოლო ნამდვილი გრძნობის, განცდის და ვნების და მეც ამ დიდი კანონის ნებით მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ! მაგრამ ამ სიტყვას ახლა იაფი სცენის სურნელი ახლავს რაც არც უხდება და არც სჭირდება, ამიტომ, ალბათ, გამიჭირდება მისი წარმოთქმა, მაგრამ გახსოვდეს, მაგრამ გჯეროდეს, რომ არასოდეს არ დაგავიწყებ ჩემს ხმას და სახელს, შენგან მრავალი ტკივილის მნახველს. და გზა რომელიც გაიყო ორად და უკვე იქცა ცოდვად და ჭორად იყოს დღეგრძელი, რომ შენი წილი, თავისი ღორღით, მტვრითა და ჩრდილით ტანჯვის გზად იქცეს და უცხო თვალი: ყრმის თუ მოხუცის, კაცის თუ ქალის, გხედავდეს მხოლოდ ამ გზაზე მავალს, რადგან დღეიდან მე შენი ხმა ვარ, რადგან მე უკვე ვიყავი ღმერთთან და მოვიგონე ეს გრძნობა ჩემთვის, ჩემს დასაცავად და დასაღუპად და რისხვა გულმა რაც დააგუბა, რაც გულს აქამდე ძალით ეკავა, წვრილმან გრძნობების წასალეკავად გასასვლელს ეძებს, რომ დღეის იქით შენს ნაკვალევზე დიოდეს იგი. და უსასრულოდ, დღისით თუ ღამით და თუნდაც მხოლოდ სულ ერთი წამით იქცეს კოშმარად და მოჩვენებად, დაგიფრთხოს ძილი და მოსვენება რომ ფრთებშეკვაცილ ფრინველის მსგავსად აღარ შეგეძლოს გაფრენა არსად. მერე რა მოხდა თუ უცხო თვალი ჩვენი უცნაურ სეირით მთვრალი, ბაგეს გადასცემს დამცინავ ღიმილს და იმ ღიმილის უხეში ქიმი გაგვივლის გულში... შენ კი გახსოვდეს, რომ ვერ მიაგნებ ხსნას ვერასოდეს, რომ მე ვარ ჯვარიც და ეშაფოტიც და ჩემი სულის ყველა ნაფოტი იმ კოცონისთვის მზადდება ახლა, რომელზეც შენი სურვილით ახვალ. მაგრამ იქამდე შენი სახელი, ვით ჩემი მტრების თანამზრახველი ან ვით ურჩხული: ცხრა ხმით, ცხრა ხელით დამახრჩობს, თუკი ამოძახებას ვერ შევძლებ უცებ...
@grussavikii
2 жыл бұрын
✨
@ketiemakharadze5023
3 жыл бұрын
💜
@mariambakuradze53
3 жыл бұрын
Ჩემი პოეტი ❤️
@giootevzadze9494
3 жыл бұрын
:)))))))
@ukaqardava524
3 жыл бұрын
2020 წლის 6 სექტემბერი...ტირის სულის ყველა უჯრედი 😊🖤🔥✨
@user-jg8hr2hr9m
2 жыл бұрын
2022 წლის 30 ივლისი. იგივე ხდება.
@sachxerezi2270
4 жыл бұрын
ჩემპიონი!!!!
@marilomidze6509
4 жыл бұрын
რა მოხდა თუკი ვეღარ შევხვდებით, ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ...
@anichkamartiashvili
13 күн бұрын
ეჰ 🙌🏼🙌🏼🙌🏼🙌🏼
@locmine8629
4 жыл бұрын
გენიოსი,შეუდარებელი
@Sigurros66
4 жыл бұрын
რა მელოდიაა ეს )))
@datocincadze7976
4 жыл бұрын
👍
@datocincadze7976
5 жыл бұрын
❤
@sofitamazashvili1814
5 жыл бұрын
❣😔
@giorgig529
5 жыл бұрын
❤️😥
@guragura5643
5 жыл бұрын
saocrebaa❤️❤️❤️
@ananophanchulidze411
5 жыл бұрын
💖💖💖სასწაული ლექსი და ხმა...
@MELODIA1575
5 жыл бұрын
და უსასრულოდ დღისით თუ ღამით....
@obobagiji9458
6 жыл бұрын
რა მოხდა თუკი ვეღარ შევხვდებით, ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ და ასეთია ყოველთვის ბოლო ნამდვილი გრძნობის, განცდის და ვნების და მეც ამ დიდი კანონის ნებით მ ი ყ ვ ა რ ხ ა რ ! მაგრამ ამ სიტყვას ახლა იაფი სცენის სურნელი ახლავს რაც არც უხდება და არც სჭირდება, ამიტომ, ალბათ, გამიჭირდება მისი წარმოთქმა, მაგრამ გახსოვდეს, მაგრამ გჯეროდეს, რომ არასოდეს არ დაგავიწყებ ჩემს ხმას და სახელს, შენგან მრავალი ტკივილის მნახველს. და გზა რომელიც გაიყო ორად და უკვე იქცა ცოდვად და ჭორად იყოს დღეგრძელი, რომ შენი წილი, თავისი ღორღით, მტვრითა და ჩრდილით ტანჯვის გზად იქცეს და უცხო თვალი: ყრმის თუ მოხუცის, კაცის თუ ქალის, გხედავდეს მხოლოდ ამ გზაზე მავალს, რადგან დღეიდან მე შენი ხმა ვარ, რადგან მე უკვე ვიყავი ღმერთთან და მოვიგონე ეს გრძნობა ჩემთვის, ჩემს დასაცავად და დასაღუპად და რისხვა გულმა რაც დააგუბა, რაც გულს აქამდე ძალით ეკავა, წვრილმან გრძნობების წასალეკავად გასასვლელს ეძებს, რომ დღეის იქით შენს ნაკვალევზე დიოდეს იგი. და უსასრულოდ, დღისით თუ ღამით და თუნდაც მხოლოდ სულ ერთი წამით იქცეს კოშმარად და მოჩვენებად, დაგიფრთხოს ძილი და მოსვენება რომ ფრთებშეკვაცილ ფრინველის მსგავსად აღარ შეგეძლოს გაფრენა არსად.
Пікірлер