ฎีกา InTrend Ep.164 ผู้อยู่ในวงพนันที่เล่นในสถานที่ราชการหลังหมดเวลาราชการจะต้องด้วยบทสันนิษฐานว่าเป็นผู้เล่นด้วยหรือไม่
The Host : กองสารนิเทศและประชาสัมพันธ์ สำนักงานศาลยุติธรรม
Guest Host : สรวิศ ลิมปรังษี
ที่ปรึกษา : สรวิศ ลิมปรังษี, สุริยัณห์ หงษ์วิไล, ทัสสญุชุ์ กุลสิทธิ์ชัยญา, ณัฐสิมา อนันทนุพงศ์
Show Creator : ศณิฏา จารุภุมมิก
Episode Producer & Editor : ศณิฏา จารุภุมมิก, รวิภา กิ่งจักร์
Sound Designer & Engineer : กฤตภาส ทองแจ้ง, กิติชัย โล่สุวรรณ
Coordinator & Admin : โสรัตน์ ไวศยดำรง, สุพัตรา ขำมีศักดิ์, สุภาวัชร์ ดลมินทร์
Art Director : สุภาวัชร์ ดลมินทร์, ปันจารีณ์ สุวรรณโภชน์, กนกกูล วสยางกูร
Webmaster : ผุสชา เรืองกูล, วชิระ โรจน์สุธีวัฒน์
การเล่นการพนันเป็นความผิดประการหนึ่งที่อาจต้องรับโทษทางอาญา สำหรับคนที่เป็นผู้เล่นนั้นแน่นอนว่าจะต้องรับผิดตามที่กฎหมายกำหนดโดยไม่มีปัญหา แต่บางกรณีแม้แต่ผู้ที่อยู่ในวงพนันก็อาจต้องรับผิดด้วยเช่นกัน แต่การจะต้องรับผิดหรือไม่นั้นย่อมขึ้นอยู่กับว่าพฤติการณ์ที่เข้าไปอยู่ในวงพนันนั้นเข้าหลักเกณฑ์ตามที่กฎหมายกำหนดไว้หรือไม่ ปัญหาที่จะนำมากล่าวถึงในตอนนี้จะเป็นกรณีที่ผู้อยู่ในวงพนันที่เล่นในสถานที่ราชการหลังหมดเวลาราชการจะต้องด้วยบทสันนิษฐานว่าเป็นผู้เล่นด้วยหรือไม่
นายหนึ่ง นายสอง นายสามและนายสี่ได้ร่วมกันเล่นพนันในที่ทำการขององค์การบริหารส่วนตำบลแห่งหนึ่งในเวลาประมาณ 18.00 น. โดยในขณะนั้นมีนายห้า และนายหก ได้อยู่ร่วมในวงพนันด้วย ต่อมาบุคคลทั้งหกได้ถูกจับกุม โดยมีพยานหลักฐานเป็นภาพจากกล้องวงจรปิดขององค์การบริหารส่วนตำบลแห่งนั้น
นายห้าและนายหกถูกฟ้องเป็นอีกคดีแยกต่างหากจากนายหนึ่ง นายสอง นายสามและนายสี่ เนื่องจากนายห้าและนายหกให้การปฏิเสธ พนักงานอัยการได้ฟ้องนายห้าและนายหกต่อศาล ทั้งสองคนยังยืนยันให้การปฏิเสธอยู่
กรณีที่เกิดขึ้นนี้ นายห้าและนายหกให้การปฏิเสธ โดยอ้างว่าทั้งสองคนเพียงแต่อยู่ในวงพนัน แต่ไม่ได้ร่วมเล่นการพนันด้วย โดยสถานที่ที่มีการเล่นการพนันนั้นเป็นสถานที่ราชการ จึงถือเป็นสาธารณสถาน เมื่อทั้งสองคนอยู่ร่วมในวงพนันที่เล่นกันในที่สาธารณสถานจึงไม่ถือว่าเป็นผู้เล่นด้วย
ข้อต่อสู้ของนายห้าและนายหกเกิดจากตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 6 กำหนดไว้ว่าผู้ใดที่อยู่ในวงการเล่นการพนันที่ฝ่าฝืนกฎหมาย ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นผู้เล่นด้วย เว้นแต่ผู้ซึ่งดูการเล่นในงานรื่นเริงสาธารณะหรือในงานนักขัตฤกษ์หรือในที่สาธารณสถาน ซึ่งข้อยกเว้นของบทสันนิษฐานตอนท้ายนี้นี่เองที่เป็นที่มาของข้อต่อสู้ของนายห้าและนายหก เพราะหากการเล่นการพนันนั้นจัดขึ้นในงานรื่นเริงหรือในที่สาธารณสถาน บุคคลทั่วไปย่อมเข้าออกในบริเวณนั้นได้ การที่มีผู้เข้าไปดูหรืออยู่ร่วมในวงพนันจึงไม่อาจสันนิษฐานได้ว่าเป็นผู้เล่นด้วย
ในกรณีนี้สถานที่เล่นการพนันอยู่ในที่ทำการขององค์การบริหารส่วนตำบลแห่งหนึ่งซึ่งเป็นสถานที่ราชการ ตามปกติแล้วสถานที่ราชการย่อมถือว่าเป็นสาธารณสถานได้ เพราะการที่จะเป็นสาธารณสถานนั้นหมายความว่าเป็นสถานที่ที่ตามปกติประชาชนย่อมมีความชอบธรรมที่จะเข้าออกได้ ซึ่งโดยปกติทั่วไปประชาชนย่อมอาจเข้าออกสถานที่ราชการได้
แต่กรณีนี้ปรากฏว่าการเล่นการพนันเกิดขึ้นเมื่อเวลาประมาณ 18 นาฬิกา อันเป็นช่วงที่หมดเวลาราชการแล้ว สถานที่ราชการย่อมต้องปิดทำการแล้ว ทำให้ภายหลังจากนั้นไม่ใช่เวลาและสถานที่ที่ประชาชนทั่วไปจะเข้าออกได้ ในช่วงเวลานั้นสถานที่ราชการจึงไม่ใช่สาธารณสถานอีก การที่นายหนึ่ง นายสอง นายสามและนายสี่เล่นการพนันในช่วงเวลานั้นจึงไม่ใช่การเล่นการพนันในที่สาธารณสถาน เมื่อนายห้าและนายหกไปอยู่ร่วมในวงพนันด้วย จึงเข้าข้อสันนิษฐานของกฎหมายว่าเป็นผู้เล่นการพนันด้วย
ดังนั้น ผู้ที่อยู่ร่วมในวงพนันที่เล่นในสถานที่ราชการหลังปิดทำการของสถานที่ราชการนั้นจึงต้องด้วยบทสันนิษฐานว่าเป็นผู้เล่นด้วย เพราะสถานที่ราชการที่ปิดทำการอยู่ไม่ถือว่าเป็นสาธารณสถาน
(คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2692/2565)
Негізгі бет ฎีกา InTrend Ep.164 ผู้อยู่ในวงพนันที่เล่นในสถานที่ราชการหลังหมดเวลาราชการจะต้องด้วยบทสันนิษฐานว่า..
Пікірлер: 1